پیام شیعه | Shia

🚩(( عباس ، اُسوه ی وفاداری و ادب )) 🖐

🔰((عَبَسَ وَ تَوَلَّى)) (‌چهره درهم كشيد و روى گردانيد ).((أَنْ جَاءَهُ الْأَعْمَى‌ ))(كه آن مرد نابينا پيش او آمد).

🌱﴿سوره عبس‏،آیات1و2﴾🌱

✍🏼تاویل آیات ِ فوق ، در بُعدِ مثبتِ آن ، توسطِ قَمرِ بنی هاشم ، حضرتِ ابوالفضل العباس ( ع) ، در صحنه ی قیام حسینی ع و مواجهه ی با دعوتِ دیوِ سِیرَتان ، عینیت یافت .

😡 هنگامیکه  (شِمرِ بنِ ذِی الجوشَن ) امان نامه را  به بهانه ی هم قبیله بودن با اُمُّ البَنِین ، برایش آورد 🗞 ،ایشان با کمالِ وفا داری نسبتِ به امام حسین ع ، در برابرِ شِمر ((عَبَسَ وَ تَوَلَّى )) (‌ چهره درهم كشيد و روى گردانيد )((أَنْ جَاءَهُ الْأَعْمَى‌ )) آنگاه که آن مَردِ کور باطن ( یعنی شِمر) ، نزدِ او آمد ولی وی ، امان نامه ی او را نپذیرفت .

🕌حضرتِ ابوالفضل العباس در سه جا زیارت می شود :   

🖐الف : اول در جائی که دستِ راستِ ایشان ، قَطع گردیده ، کتیبه ای در آنجا نصب شده و این شعرِ فارسی در آن نوشته شده است :

💪افتاد دستِ راست ، خدايا  ز پيكرم
🌺بر دامنِ حسين رسان ، دستِ ديگرم

✋️دستِ چپم به جاست ، اگر نيست دستِ راست🤳
👏اما هزار حيف ، كه يك دست بی‌صداست😔

📰ب : آنجا كه دستِ چپِ حضرت قطع شده ، كتيبه‌اي هست که این شعرِ عربی در آن نوشته شده است:

🗡انَّ فِی هَذَا المَقامِ اِنقَطَعَت
✋️يسرةِ العَبّاس بَحرُ الکَرَم

🍂(( یعنی : در این مکان ، دستِ چپِ عباس که دریای کرامت است ، قطع گردید  ))
 
🕌ج : مکانِ سومی که آن اُسوه ی وفاداری و اَدَب را زیارت می کنند ، مَدفَنِ ایشان است :

🙏(( السَّلامُ عَلَیْکَ اَیُّهَا الْعَبْدُ الصّالِحُ ... لَعَنَ اللّهُ مَنْ حالَ بَیْنَکَ وَبَیْنَ مَاءِ الْفُراتِ * اَشْهَدُ اَنَّکَ قُتِلْتَ مَظْلُوماً...))

📝اینطور نَقلِ شده که از ژولیده ی نیشابوری خواستند که یک شعر در وصفِ ابوالفضلِ العباس ( ع ) ، بِسُرایَد که پنج بار ، کلمه ی "چشم" در آن شعر بکار رفته باشد .

👁آن مرحوم ، بنا به درخواستِ آنها ، شعرِ ذیل را سرود ، با این تفاوت که بجای پنج بار، ده مرتبه از کلمه ی"چشم" در ابیاتِ خویش استفاده نمود.

😍چشم ها از هیبتِ چَشمم ، به پیچ و تاب بود
💧محوِ چَشمم ، چَشم ها و چَشمِ من بر آب بود

🙏چشم گفتم ، چَشم دادم ، چَشم پوشیدم ز آب🤦‍♂️
👁من سَراپا چَشم و چَشمم جانبِ ارباب بود

✅حسنِ خِتام اینکه : یا قَمرِ بنی هاشم ...

🏇برگرد که این قافله را بیمِ عَطَش نیست
🚩ما تشنه لبِ عشقِ تو هستیم علمدار

https://t.me/hakim 🕊
 🌴🏇🌊 🗡🖐🌴

آیه شریفه « إِیَّاکَ نَعْبُدُ وَ إِیَّاکَ نَسْتَعینُ » ؛ دلالت بر بُطلانِ جبر و تَفویض دارد :

زیرا هنگامی که می‌گوییم : « ایاک نَعْبُدُ » ( تنها تو را می‌پرستیم ) ، پس داراى اختیار هستیم ، نه مجبور.

این که گوئی این کنم ، یا آن کنم
خـود دلـیلِ اختیـار است ای صَنَـم

و چون می‌گوییم: « ایاک نَسْتَعِینُ » ( تنها از تو یارى می‌جوئیم ) ، پس نیاز به او داریم و امور ، مطلقاً به ما تفویض ( واگذار ) نشده است.

این نه جَبر ، این معنیِ جَبّاری است
ذکـــرِ جَبّـاری ، بـرای زاری است

تفصیل بحث در ادامه مطلب

تفسیر قرآن توسط سید رضا نوعی ( حکیم )

با نگرشی ولایی و بر اساس روش تفسیری قرآن به قرآن

و دروس عرفان عملی منطبق با سیره اهل بیت (ع) و نص قرآن کریم

سوره ی فرقان   - جلسه 7

(( زُهدِ عَلَوی ))

دانلود فایل صوتی این جلسه در ادامه مطلب

وَ سَقاهُمْ رَبُّهُمْ شَراباً طَهُوراً ( و پروردگارشان شرابى پاك و گوارا به ایشان بنوشاند ) (21-انسان)

صاحب مجمع البیان در ذیل آیه ی فوق ، روایتی از امام صادق(عليه السلام) آورده که ایشان در تفسیرِ شرابِ طهور، فرمودند :

(( اَی يُطَهِرُهُم عَن كُلَّ شَئٍ سِوَى الله إذ لاَ طَاهِرَ مِن تَدَنُّسِ بِشَئٍ مِنَ الأكوَانَ إلا الله ))

یعنی : ( ایشان را از هر چیز غیر از خدا ، پاک می کند زیرا طاهرِ از آلودگی چیزی از ما سوی الله وجود ندارد مگر خدای تعالی )

(مجمع البیان، ج ۱۰، ص ۶۲۳)

بیـا ای شـیخ و از خمخـانه ی ما                   شرابی خور که در کوثر نباشد

از آن افیون که ساقی در مِی‌ افکند                 حریفان را نه سر ماند نه دستار

شرح تفصیلی در ادامه مطلب

1. حقيقت انسان نه مذكر است نه مونث بلکه حقیقتِ انسان به انسانیت و روحِ متعالی اوست که از مَنظرِ قرآن ، زن و مرد از یک جنس ، آفریده شده اند.                                   

                            (( فاطِرُ السَّمواتِ وَ اْلاَرْضَ جَعَلَ لَكُمْ مِنْ اَنْفُسِكُمْ اَزْواجاً. )) (شورى/11)

(( آفريدگارِ آسمانها و زمين (خداست) که او براى شما مردان از جنسِ شما ، همسرانى بيافريد. ))

2. جایگاه والای زن ایجاب کرده که در قرآن کریم ، سومین سوره که از سوره های مُفصلات ( طولانی ) می باشد ، به زن ( نساء ) اختصاص یافته است .

3. متاسفانه کسانیکه از آشنائی لازم به علومِ قرآنی و ادبیاتِ عرب ندارند ، می پرسند که چرا اغلب خطاب های قرآن ، مردان هستند ؟ !
این برداشت ناصحیح از ظواهر قرآن ، ناشی از نا آشنا بودن با مختصات زبان عربی است.در زبان عربی وقتی بخواهند جمعی، که همه از زنان هستند را مخاطب قرار دهند از ضمایر و اسم‌های اشاره و دیگر خطابات مؤنث استفاده می‌کنند، اما اگر جمعِ مورد نظر، مرد باشند یا مردان و زنان همه با هم مورد خطاب قرار گیرند، از ضمایر و خطابات مُذکر استفاده می‌شود.

بنابراین در اکثر مواردی که در قرآن از خطابات مذکر استفاده شده است، زنان و مردان همه با هم مورد نظر خداوند می باشند و کلماتی مانند «المؤمنین»، «الصالحین»، «المستغفرین» و «الحامدون»، هم شامل مردان است و هم شامل زنان.
 

ادامه مباحث در ادامه مطلب