✍️یکی از مبانی تصوف لاله زاری که جایگاه ویژه ای در پارادایمِ فرقه ی مزبور دارد ، اعتقاد به حُجّیتِ قول و فعلِ اقطاب ، مشایخ و اساتیدِ طریق می باشد که از آن به مقام عصمت اولیاء ، تعبیر می کنند . بدیهی است ره آوردِ اعتقاد مزبور ، تسلیمِ محض بودنِ مُرید ، در مقابلِ مشایخِ عرفان و اطاعتِ بی چون و چرا از فرامینِ آنان خواهد بود ، ( ولو اینکه غیر مشروع باشد مانند خوردنِ لیوانِ خون یا ....) .
لذا در این مقاله دیدگاه مزبور را با تحلیلی انتقادی به چالش کشیده و ثابت نمودیم که قول و فعلِ کسانی که خودشان دچار خطا و لغزش هستند ، فاقدِ حجّیت می باشد .
🛑یک عُمر قرائتِ اشتباهِ قرآن توسط علامه طهرانی :
سید محسن طهرانی در جلسه 212 شرح حدیث عنوان بصری ( متن ص 5 و 6 ) می گوید :
(( مرحوم آقا می‌فرمودند : ما در سابق در مساجد ( مسجد قائم ) ، به مناسبتِ اعیاد ، اعلاناتی می‌نوشتیم ( و پس از چاپ ) بین افراد پخش می‌كردیم . در یکی از همین مناسبت ها ، وقتی مردم رفتند ، آن مداحی كه آنجا شعر می‌خواند ، موقعِ رفتن ، یك كاغذِ تاكرده‌ای به من داد و رفت . ... وقتی در منزل آن را نگاه کردم ، دیدم همان آیه ای که در اعلانیه آورده بودم را به گونه ای دیگر نوشته ، اول گفتم لابد آن مداح اشتباه کرده ، اما وقتی با قرآن مقایسه کردم ، با کمال تعجب دیدم خودم آیه را اشتباه نوشتم ... ))
سید محسن طهرانی در ادامه می گوید :
(( اشتباه به نحوی بوده كه پدرم حتی بعداً هم ملتفت نشده ، بلکه فكر می کرده نوشته آن مداح اشتباه است . معلوم است هنوز در ذهنشان آن آیه به همان كیفیتِ اشتباه حك شده بوده ، شاید هم خیلی جاها در منبرهایشان ، در صحبت‌هایشان آن آیه را همانطور غلط خوانده بودند ، تا اینکه آن مداح این اشتباه را متذکر شده ، علامه طهرانی نیز در نامه ای از آن مداح ، تشکر نموده و سپس بالای منبر خطاب به مردم می گوید که من یک عُمر این آیه را برای شما اشتباه می خواندم ... ))
سید محسن طهرانی در ادامه ، شجاعت علامه طهرانی را بخاطر قبول اشتباهش ، ستوده و در توجیه آن می گوید :
(( بالاخره هركسی البته بدون اشتباه كه نیست ، مگر ما حالا كارهایمان صددرصد درست است ؟ اگر آن‌هایی كه رفتند ، یكی و دو تا و سه تا اشتباه داشتند ، ما دویست ، سیصد ، بلکه سه‌هزار تا اشتباه در كارهایمان هست . ))
فایل صوتی سخنان محسن طهرانی
👈برای مشاهده سند ( اینجا ) و ( اینجا ) کلیک کنید . 👉
تبصره :
1- قول و فعلِ علامه طهرانی و امثالِ ایشان که مرتکبِ چنین اشتباهاتِ فاحشی می گردند ، هرگز نمی تواند برای دیگران حجّیت داشته باشد .
2- کسی که یک عُمر آیه ی قرآن را اشتباه می خوانده و گمان می کرده فقط قرائت خودش صحیح است ، چه تضمینی وجود دارد که در سایر دعاوی خود نیز دچار چنین جهل مرکبی نباشد .⁉️
3- اشتباه علامه طهرانی درباره قرائت قرآن ، بعنوان نمونه و مشت نمونه خروار ذکر گردید ، زیرا پرداختن به اشتباهات تفصیلی مشایخِ فرقه لاله زاری ، مثنوی هفتاد مَن کاغذ خواهد شد . ( برای اطلاع از مصادیق بیشتر ، در صورت تمایل می توانید به سایر مقالات نگارنده مراجعه نمائید ) .
🛑حرفِ مَرد یکی است و مرغِ عارف فقط یک پا دارد ⁉️😳
محسن طهرانی در کتاب اسرار ملکوت ( ج 3 ، ص 226) می گوید :
(( اگر قرار باشد ولیّ خدا و عارف کامل امروز سخنی بگوید و روز بعد یا ماه و سال بعد از گفتۀ خویش پشیمان گردد ، مَنِ گوینده در اینجا نخواهم ماند و راه و مسیر دیگری را اختیار خواهم کرد . ))
👈برای مشاهده سند ( اینجا ) کلیک کنید . 👉
تبصره :
اقتضای سخنِ محسن طهرانی این است که پدرش ( علامه طهرانی ) ، عارفِ کامل نیست ، زیرا ایشان نیز حرفش با گذشته تغییر کرده و صراحتاً اعتراف نموده که آیه ای را که سالیان متمادی به خوردِ مریدان و مخاطبان می داده ، اشتباه بوده و خودش هم متوجه نبوده بلکه یقین داشته که همان قرائتِ اشتباه وی ، صحیح بوده است .
🛑کلامِ استاد ، کلامِ امامِ معصوم و فعلِ او فعلِ امام است ⁉️😳
محسن طهرانی در ادعای حجیّت قول و فعل عرفا ، گام را فراتر گذاشته و در کتاب مهر فروزان ( ص 38) می گوید :
(... تفاوتِ بینِ گفتارِ استاد و امام معنی و مفهوم ندارد ... کلامِ استاد ،کلامِ امام و فعلِ او فعلِ امام و ضمیر و سِرّ سویدایش نیز ضمیرِ امام خواهد بود ... فقط اختلاف امام با استاد اختلاف در شواکل است ...)
👈برای مشاهده سند ( اینجا ) و ( اینجا ) کلیک کنید . 👉
تبصره :
1- ادعای عینیتِ قول و فعلِ استاد ، با قول و فعلِ معصوم (ع) ، و نیز عینیت و اتحادِ علی الاطلاقِ ضمیرِ امامِ معصوم با استاد ، فرع بر آن است که برای استاد ، مقام عصمت قائل شده و ( معاذ الله ) او را هم شأن و هم رتبه ی امام معصوم (ع) بدانیم که البته چنین ادعایی مغایر با آموزه های قرآن و مخالف با مبانی مکتب تشیع می باشد .
به حکم ( لاَ يُقَاسُ بِآلِ مُحَمَّدٍ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ مِنْ هَذِهِ اَلْأُمَّةِ أَحَدٌ ) هیچکس را حتی نمی توان با آل محمد قیاس کرد ، تا چه رسد به آنکه شخصی بخواهد مانند تصوف لاله زاری مطلقاً قائل به عینیتِ قول و فعل و ضمیرِ غیر معصوم با آن حضرات (علیهم السلام) گردد . ( معاذ الله )
2- اینکه محسن طهرانی ، تفاوت امام معصوم (ع) را با استاد ، فقط در شواکل و ظاهر می داند ، ناشی از اعتقاد نامبرده به وحدت وجود است . این سخن وی که امام به اشکالِ مختلف ظهور می کند ، ناظر به قولِ مشهور صوفیه است که می گویند : ( هر لحظه به شکلی بُتِ عیّار بر آمد ) . مولانا نیز در بیتِ منسوب به او می گوید :
( شمس الحقِ تبریز که بنمود ، علی بود ... )
✔️بدیهی است شعر فوق ، فرایندِ اعتقاد به وحدتِ وجود و موهِمِ تناسخ می باشد .
3-منظور از استاد در اینجا ( مُراد ) یا همان ( شیخ ) در اصطلاح تصوف است ، که مُریدِ بی چاره ناگزیر به تسلیم محض در مقابل او می باشد ، ولو اینکه امر به خلاف شرع ( مانند خوردنِ لیوان خون ) و غیره بنماید .
✔️ملاصدرا در کتاب کسر اصنام الجاهلیه ( ص 223 ) و ایقاظ النائمین ( ص 55) می گوید :
إن المريد بين يدي الشيخ ينبغي أن يكون كالميت بين يدي الغاسل ( مُرید در مقابل شیخ می بایست مانند مُرده ای در دست غَسال ، تسلیم باشد . )
✔️علامه طهرانی نیز در کتاب اسرار ملکوت ( ج 2 ص 43) خطاب به استاد و مُرادِ خویش (سید هاشم حداد) می گوید :
اگر این لیوان پر از خون باشد و شما به من امر کنید که آن را تناول کنم ، بلا تأمل انجام خواهم داد .
👈برای مشاهده سند ( اینجا ) ، ( اینجا ) و ( اینجا ) کلیک کنید . 👉
✔️عبدالرحمن جامی در کتاب نفحات الانس ( ص 297) آورده است :
روزی مولانا شمس الدین (شمس تبریزی) از مولانا شاهدی زیبارو درخواست کرد . مولانا حَرَم (همسر) خود را در دست گرفته در میان آورد . (شمس تبریزی) فرمود : نازنین پسری می‌خواهم. (مولوی) فی الحال فرزند خود سلطان ولد را پیش آورد . شمس فرمود : حالیا اگر قدری شراب دست می‌داد ذوقی می‌کردیم. مولانا بیرون آمد و سبویی از محله جهودان پر کرده بیاورد . 🍷
شمس تبریزی در ادامه می گوید : می خواسته مقام تسلیم و اطاعت پذیری مولانا را امتحان نماید . 😳
👈برای مشاهده سند ( اینجا ) کلیک کنید . 👉
🛑قرآن خواندنِ غلط غُلوطِ نورعلی تابنده ( قطب فرقه گنابادی ) :
در فایلِ صوتی زیر شاهد قرائتِ پرغلطِ قرآن توسط قطب اسبق فرقه گنابادی می باشیم . به راستی کسانی که قرائتِ صحیحِ ظاهرِ قرآن را بلد نیستند ، چگونه مدعی رسیدن به معانی عمیقِ آن می باشند .
فایل صوتی قرآن خواندنِ نورعلی تابنده
👈برای مشاهده کلیپ تصویری ( اینجا ) کلیک کنید . 👉
نتیجه :
حجّیتِ قول و فعلِ اقطابِ صوفیه ، تمهیدی است برای مَسخِ فکری مُریدانِ بی چاره و تسخیرِ روح و روانِ آنان توسطِ مشایخِ تصوف که قطعاً مغایر با آموزه های قرآن و سنت می باشد . هیچ گاه قول و فعلِ غیر معصوم و اشخاصی که اشتباهاتِ فراوانی دارند ، نمی تواند حجت باشد .
مصادیقِ فراوانی از مواردِ متناقض و پارادوکسیکال در سخنان و اعمال و رفتارِ مشایخِ لاله زاری وجود دارد که نشان می دهد حجّیتِ قول و فعل آنان ، ادعایی واهی و فریبنده ای بیش نیست .
یکی از عقل می‌لافد ، یکی طامات می‌بافد
بیا کاین داوری‌ها را به پیشِ داور اندازیم
🔵برگرفته از دروس نقد تصوف حوزوی سید رضا نوعی ( حکیم )
