پیام شیعه | Shia

از لَعـلِ تو گـر یابم انگشتـری زنهـار

صد ملک سلیمانم در زیر نگین باشد

لعل : کنایه از دهانِ معشوق

انگشتری زنهار ( زینهار ) : انگشتری که شاهان به نشانه ی امان بودن به کسی می دادند.

در زیرِ نگین بودن : تحت تسلط و سیطره قرار گرفتن

شرح بیت در ادامه مطلب

یکی از اسامی خدای متعال (( المومن )) است :

هُوَ اللَّهُ الَّذِي لاَ إِلٰهَ إِلاَّ هُوَ الْمَلِکُ الْقُدُّوسُ السَّلاَمُ الْمُؤْمِنُ الْمُهَيْمِنُ الْعَزِيزُ الْجَبَّارُ الْمُتَکَبِّرُ سُبْحَانَ اللَّهِ عَمَّا يُشْرِکُونَ‌ ﴿الحشر، 23﴾

و به بنده ی او نیز از اینرو مومن ، اطلاق می گردد که به مقام اَمن ( توحید و ولایت ) ، نائل گردیده است :

الَّذِينَ آمَنُوا وَ لَمْ يَلْبِسُوا إِيمَانَهُمْ بِظُلْمٍ أُولٰئِکَ لَهُمُ الْأَمْنُ وَ هُمْ مُهْتَدُونَ‌ ﴿الأنعام‏، 82﴾

كسانى كه ايمان آورده و ايمان خود را به شرك نيالوده‏ اند ، آنان راست ايمنى و ايشان راه ‏يافتگانند .

إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِي مَقَامٍ أَمِينٍ‌ ﴿الدخان‏، 51﴾

به راستى پرهيزگاران در جايگاهى اَمن مستقر می باشند

باید دانست که رسیدن به مقام اَمن برای اَحدی میسر نخواهد شد مگر با ورود به حصنِ حصینِ توحید که منزل عنقا یا منزلِ لیلی ، کنایه از آن است ( مَنْ دَخَلَهُ کَانَ آمِناً ) ، از طرفی یگانه شرطِ دخولِ به این دژ و قلعه ی محکم (( خدا پرستی یا بقول اهل ذوق لیلا پرستی )) ، تنها و تنها ( ولایتِ امیرالمومنین علیه السلام ) می باشد :

((  وَلَايَةُ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ حِصْنِي فَمَنْ دَخَلَ حِصْنِي أَمِنَ مِنْ عَذَابِي ))

(عيون أخبار الرضا عليه السلام، ج‏2، ص: 136)

شرح بیت : حال با عطف به موارد مطروحه ی فوق ، بشرح بیتِ مزبور می پردازیم :

حافظ خطاب به معشوقِ حقیقی ( خدای متعال ) نموده و اظهار می نماید که ای محبوبِ من ، اگر تو که سلطانِ علی الاطلاقِ عالَمِ هستی می باشی ، با دهانِ مبارکت ( لعلَت ) ، به من مَژده دهی که ای بنده ی مومن و عاشقِ و دلباخته ی من ، در امان هستی !

من به برکتِ این امنیت بخشی تو ( یا اَمانَ الخائفین ) و نیز بخاطر برخورداری از رشحاتِ ولایتِ تکوینی اهل بیت عصمت و طهارت ، چنان سیطره ای بر مُلک و ملکوت خواهم یافت که گوئی صد مُلکِ سلیمانم در زیرِ نگین ( و سلطه ی ولائی ) من می باشد .

كَانَ نَقْشُ خَاتَمِهَا « أَمِنَ الْمُتَوَكِّلُون ‏» (بحارالانوار، ج۴٣، ص٩)

نقش انگشتری حضرتِ فاطمه سلام‌الله‌علیها این بود: «اَمِنَ الْمُتَوَکلُون؛ توکل‌کنندگان ایمن هستند».

تبصره :

1- أَمِنَ الْمُتَوَكِّلُون به ابجد صغیر برابر است با عدد ( 50 ) و آن برابر است با هر یک از اسماء حسنای ذیل :

(( اکرم الکرماء ، انيس من لا انيس له ، باعث البرايا ، جميل العطا ، حبيب الأتقياء ، حيا لا يموت ، ذا الجود والاحسان ، رب العالمين ، شاهدا غير غائب ، علام الغيوب ، مالک الملوک ، ملجأ العاصين ، من لا تُحصى الاؤه ، من يعذب من يشاء ))

2- أَمِنَ الْمُتَوَكِّلُون به ابجد کبیر برابر است با عدد ( 674 ) که آن برابر است با (( مَن لا يَصلَحَ عَمَلَ المُفسِدين ))
 یعنی برکات فوق در کلمه ی ( أَمِنَ الْمُتَوَكِّلُون ) ، مُنطوی و مُستتر می باشد .