پیام شیعه | Shia

با نزدیک شدن به بهارِ طبیعت ، معمولا آماده ی خانه تکانی می شویم که چه زیباست با توجه به آموزه های ولائی و قرآنی ، به موارد ذیل توجه اکید داشته باشیم :

1- علاقمندی و توجه به طهارت و پاکی ( اعم از ظاهر و باطن ) همواره مورد توصیه قرآن و اهل بیت (ع) است :

فِيهِ رِجَالٌ يُحِبُّونَ أَنْ يَتَطَهَّرُوا وَ اللَّهُ يُحِبُّ الْمُطَّهِّرِينَ‌ ﴿التوبة، 108﴾

ترجمه : در آن (اماکن مقدس)، مردانى‏ هستند كه دوست دارند خود را پاك سازند ، و خدا كسانى را كه خواهان پاکی اند دوست می ‏دارد .

در دعاهای ماثوره نیز وارد شده که :

( اللهم اجعلنی من التوابین و اجعلنی من المتطهرین )

یعنی خداوندا مرا از توبه کنندگان و پاک شوندگان قرار ده .

طهارت بر دو قسم است : طهارت ظاهری و طهارت باطنی که باید توأماً مورد توجه قرار گیرند .

(طهارت ظاهر با آبِ ظاهری و طهارت باطنی ، با آبِ توبه و انابه ) همانگونه که در دعای فوق بدان اشاره شده ، تحقق می یابد.

شرح در ادامه مطلب

2- قرآن کریم می فرماید : « وَ ثِیَابَکَ فَطَهِّرْ » (مدثر/۴) یعنی : لباست را تطهیر نما.

باید توجه داشت که دو نوع لباس داریم : لباس ظاهری و لباس معنوی ، که می بایست بدنِ برزخی و ملکوتی ما از آلودگی های معنوی تطهیر شده و به لباس تقوا ، مُلَبَّس شود .

یکی دیگر از آموزه های مهم ولائی ، هجرت از گناه و پلیدی است که قرآن کریم در این مورد می فرماید :

« وَ الرُّجْزَ فَاهْجُرْ » (مدثر/۵) یعنی از پلیدی‌ها هجرت کن. (رُجز یعنی پلیدی.)

3- دو منزل ( یا به تعبیر قرآن ، بیت ) برای انسان متصور است : یکی خانه و بیتِ ظاهری که تطهیر آن لازم و ضروری است .

دیگری خانه ی دل ( قلب ) می باشد که بنحو اُولی می بایست به تطهیر آن توجهِ اکید نمود .

خانه ی دل ، دچار آلودگی می گردد ،آیه: ( فی قلوبهم مرض ) اشاره به آن دارد ، انواع گناهان و حتی توجه و اقبالِ به غیر محبوب (خدای سبحان ) از جمله آلودگی هائی است که باید از آن اجتناب نمود :

قال الصادق ( ع ) : الْقَلْبُ حَرَمُ اللَّهِ فَلَا تُسْكِنْ حَرَمَ اللَّهِ غَيرَ اللَّه‏ .

امام صادق ( ع ) می فرمایند : (قلب ، حرمِ خداست؛ پس در حرم خدا غيرِ خدا را ساكن نكن! ) (بحار الأنوار ، ج‏67 ،ص25)

وَ إِذْ بَوَّأْنَا لِإِبْرَاهِيمَ مَکَانَ الْبَيْتِ أَنْ لاَ تُشْرِکْ بِي شَيْئاً وَ طَهِّرْ بَيْتِيَ لِلطَّائِفِينَ وَ الْقَائِمِينَ وَ الرُّکَّعِ السُّجُودِ﴿الحج‏، 26﴾ 

ترجمه : و چون براى ابراهيم جاى خانه را مُعيَّن كرديم [ بدو گفتيم : ] « چيزى را با من شريك مگردان و خانه ‏ام را براى طواف‏ كنندگان و قيام‏ كنندگان و ركوع‏ كنندگان [ و ] سجده كنندگان پاكيزه دار . »

در آیه فوق کلمه ی ( بَیتِی ) بصورت مُطلق آمده ، یعنی هم شاملِ کعبه ی ظاهری می گردد و هم شاملِ قلب( کعبه ی حقیقی و باطنی ) ، که می بایست هردو را ، همچون ابراهیم خلیل ( ع ) از آلودگی ( شرک ، گناه ، محبت به غیر خدا و ...) تطهیر نمائیم .

در این صورت است که به فرموده ی قرآن کریم می توانیم چه در دنیا و چه در آخرت ، در محضرِ یگانه محبوبِ عالم ، با قلبی منیب و سلیم ، پا در بساط قُرب بگذاریم .

« إِلَّا مَنْ أَتىَ اللَّهَ بِقَلْبٍ سَلِیمٍ » (شعرا/۸۹) ، « وَ جاءَ بِقَلْبٍ مُنیبٍ » (ق/۳۳)

4- کلام آخر اینکه : بهارِ طبیعت ، معنای واضح و روشنی دارد . اما بهارِ دل ، تنها به نورایتِ ولایت ، حاصل می گردد .

در زیارت وارده ، خطابِ به ولی الله الاعظم عرض می نمائیم:

(( اَلسَّلامُ عَلَیکَ یا رَبِیعُ الأنام وَ نَضرَةِ الأیّام ))

یعنی : ( سلام بر تو ای بهارِ خلایق و خُرَّمیِ روزگار )

بعبارت دیگر ، دلی که عاری و خالی از محبت امام زمان ( عج ) و اهل بیت عصمت و طهارت ( ع ) باشد ، بوستانی خزان زده است و بهار طبیعت هیچ دخلی به او ندارد.

در خاتمه از خداوند سبحان که مُقَلِّبُ القُلوب است مسئلت می داریم که سوء حالمان را به حُسنِ حال ( محبت اهل بیت ) مُبدل نماید .

ای یوسف زهرا :

عید است و دلم خانۀ ویرانه ، بیا

این خانه تکاندیم ز بیگـانه ، بیا

یکسـال در انتظـارِ رویت بودم

یک روز به مهمانی این خانه بیا