پیام شیعه | Shia

زید بن ارقم : چون غدیر را انکار کردم با نفرینِ علی (ع) ، نابینا شدم

امیرالمؤمنین (ع) در سال 35 هجری بمنظور اثبات حقانیت خود در اجتماع مردم در رُحبه ( صحن مسجد کوفه ) با حدیث غدیر ، مُناشَدة نمود . یعنی آنها را سوگند داد که اگر در روزِ غدیر از رسول خدا (ص) شنیده اند که درباره ی من فرمود : ( مَن كُنتُ مَوْلاهُ فَعَلِيٌّ مَوْلاهُ اللَّهُمَّ وَالِ مَن وَالاهُ وَ عَادِ مَن عَادَاهُ ) ، شهادت دهند .

شانزده نفر از اصحابِ پیامبر (ص) در آن اجتماع ، شهادت دادند که در غدیرِ خُم ، عبارتِ فوق را از پیامبر (ص) شنیده اند .

👈زید بن اَرقَم می گوید : من از جمله کسانی بودم که در آن جمع ، حدیث غدیر را انکار کردم و با نفرینِ علی (ع ) ، کور شدم .  زیرا ایشان کسانی را که این واقعه را کتمان نمودند ، نفرین فرمود .

📚(( المعجم الکبیر طبرانی ج 5 ، حدیث 4985 ص 171))

👈برای مشاهده ی سند ، اینجا کلیک کنید .👉

واقعه ی فوق را علاوه بر طبرانی ، ابن مغازلی شافعی ،ابوعبدالله علاء الدین مغلطای حنفی و ابن ابی الحدید معتزلی شافعی نیز به شرح ذیل نَقل کرده اند :

📚(( مناقب امیر المومنین ، ابن مغازلی حدیث 33 ص 34 ))

👈برای مشاهده ی سند ، اینجا کلیک کنید . 👉

📚(( إكمال تهذيب الكمال في أسماء الرجال ، ج 5 ص 129 ))

👈برای مشاهده ی سند ، اینجا  کلیک کنید . 👉

📚(( شرح نهج البلاغه ابن ابی الحدید ج 4 ، ص 74 ))

👈برای مشاهده ی سند ، اینجا کلیک کنید . 👉

زید بن ارقم علیرغم اینکه بینائی خود را با نفرین علی (ع) از دست داده بود ، از کار خود پشیمان شد و از آن پس بعنوان جبران مافات ، حدیث غدیر و حتی ماجرای کور شدنش در روز رُحبه را نیز شخصاً برای همگان روایت می کرد . بنحوی که بسیاری از روایاتِ غدیر که در کتب اهل سنت موجود است از او نقل شده و حتی وقتی ابو طفیل از او می پرسد که علی (ع) با حدیث غدیربا مخالفانش مُناشَدة و احتجاج می کند .

زید بن ارقم به او می گوید : مبادا سخنِ علی (ع) را انکار کنید ، زیرا حدیث غدیر را خودم از رسول خدا (ص) درباره ی ایشان شنیدم

📚(( مجمع الزوائد هیثمی ج 9 حدیث 14612 ص 89 ))

👈برای مشاهده ی سند ، اینجا کلیک کنید . 👉

با توجه به مستندات فوق که همگی از منابع معتبر اهل سنت نقل گردید ، معنای صحیحِ عبارتِ ( مولا ) در حدیث غدیر ، 👈 ولایت و رهبری👉 است و اگر منظور از حدیث غدیر ( دوستی و محبت ) نسبت به علی (ع) بود ، ایشان هیچگاه برای اثبات حقانیت خود ، تنها با حدیث غدیر ، ( مُناشَدة ) و احتجاج نمی فرمود . بلکه به احادیث وارده ی دیگر که به لزوم محبت ایشان اشاره دارد ( مانند : يَا عَلِيُّ مَا يُحِبُّكَ إِلاَّ مُؤْمِنٌ تَقِيٌّ وَ لاَ يُبْغِضُكَ إِلاَّ مُنَافِقٌ ، حُبُّ علیًّ ایمان و بُغضه کُفر  و .... ) نیز استناد می نمود . فتأمَّل فیه جیّداً

برگرفته از دروسِ امام شناسی سید رضا نوعی (حکیم )