پیام شیعه | Shia

مولوی در مثنوی می گوید ، رسول اکرم (ص) چند مرتبه قصد داشت با پائین انداختنِ خود از کوه ، خودکشی کند اما هر بار جبرئیل مانع می شد

    مصطفی را هجر چون بفراختی
    خویش را از کوه می‌انداختی

    تا بگفتی جبرئیلش هین مَکُن
    که ترا بس دولتست از اَمرِ کُن

بدیع الزمان فروزانفر در کتاب شرح احادیث مثنوی ، آدرس حدیثی را که مولانا در ابیات فوق به آن استناد نموده را از کتاب دلائل النبوه آورده که طبق آن ، پیامبر (ص) در اوائل بعثت ، چون مدتی از نزول وحی خبری نشد ، دچار اندوه شد و چندین مرتبه قصد داشت خودش را از کوه پائین افکنده و خودکشی کند ولی هر بار جبرئیل ، سَرِ بِزنگاه می رسید و مانع می شد .

👈برای مشاهده ی اسناد ، ( اینجا ) و ( اینجا ) کلیک کنید . 👉

🔘مولانا در اشعار فوق به قسمت آخر از حدیثی طولانی استناد کرده که بصورت واحد در منابع اهل سنت آمده و در صحیح بخاری نیز نقل شده است .

👈برای مشاهده ی سند ، ( اینجا ) کلیک کنید . 👉

اکنون به نظرات برخی از علماء و محدثان بزرگ اهل سنت ، در خصوص سند و محتوای حدیث مذکور می پردازیم :

🔘ابن حجر عسقلانی در شرحِ خود بر صحیح بخاری بنام ( فتح الباری ) ، می نویسد :
 
قسمت پایانی حدیثِ مذکور که به خودکشی پیامبر (ص) اشاره دارد ، جعلی و ساختگی است و آنرا یکی از راویان که از جاعلان حدیث می باشد به اصل روایت افزوده است .

👈برای مشاهده ی سند ، ( اینجا ) کلیک کنید . 👉

🔘محمد ناصر الدین آلبانی که از بزرگترین محدثان اهل سنت و حتی مورد قبول وهابیون نیز می باشد در کتاب ( سلسه الاحادیث الضعیفه و الموضوعه ) در مورد سند حدیث مزبور می گوید :

این حدیث ، باطل و اسناد آن نیز جعلی است و راویان آن مانند : ( واقدی ، ابراهیم بن محمد و معمر ) از جاعلان حدیث و اهل تدلیس و کذب می باشند .
آلبانی در کتاب دیگرش بنام ( فقه السیرة ) می گوید :

حدیث مذکور هم از نظر سند باطل و جعلی است و هم از لحاظ معنا با مقام شامخِ پیامبر (ص) و عصمتِ ایشان سازگار نیست که بخواهد خودکشی کند ؛ کما اینکه آن حضرت فرموده : هر کس با انداختن خود از کوه ، خودکشی کند ، به جهنم می افتد و دچار عذاب و خذلان ابدی می گردد .

👈 برای مشاهده ی اسناد ، ( اینجا ) و ( اینجا ) کلیک کنید . 👉

🔘شربینی که از محقّقان اهل سنت و دشمنان سرسخت شیعه است در کتاب ( رَدِّ شبهات حول عصمة النبی ص ) می گوید :

قسمتِ الحاقی حدیث که خودکشی پیامبر (ص) را بیان کرده ، از لحاظ سند و متن ، صحیح نیست و با عصمت انبیاء نیز در تضاد است .

👈برای مشاهده ی سند ( اینجا ) کلیک کنید . 👉

🔘امام ابی محمد بن عاشور در تعلیقه ی خود بر حدیثِ مزبور در کتاب تفسیر ( الکشف و البیان )، از نسبت های ناروایی که در حدیث مزبور ( مانند شک در نبوت و اقدام به خودکشی ) ، ابراز شگفتی و تأسف نموده و از این اباطیل و گمراهی به خداوند پناه برده است .

👈برای مشاهده ی سند ( اینجا ) کلیک کنید . 👉

حدیث مزبور به دلیلِ مغایرت با مبانی تشیّع ، در منابعِ شیعه نیامده و علامه طباطبایی (ره) نیز در تفسیر المیزان ( ج 20 ) می فرماید :

به این حدیث ، اشکال هائی وارد است ، چگونه ممکن است پایه ی نبوت آنقدر سست باشد که نیاز به شهادتِ یک مسیحی بنام ( ورقه ) باشد و اقدام به خودکشی پیامبر (ص) و تردید در نبوتش نیز با عصمت و مقام رفیع ایشان در تضاد است  .
 
👈برای مشاهده ی سند ، ( اینجا ) کلیک کنید . 👉

مولوی حدیثِ مزبور را علیرغم اینکه جعلی و مغایر با مبانی اهل سنت و شیعه بوده و موجبِ وهنِ مقامِ شامخِ پیامبر (ص) و خدشه به عصمت ایشان است را با دیده ی قبول نگریسته و با آب و تاب و عبارت پردازی شاعرانه به آن پرداخته است ، در صورتیکه درباره ی شمس تبریزی آن چنان اغراق می کند که مقام او را از انبیاء نیز بالاتر دانسته و گفته : ( اولیا و انبیا حیران شده در حضرتش ) و نیز می گوید با بردنِ نام شمس تبریزی می بایست سجده کرد

 👈برای مشاهده ی سند ، ( اینجا ) کلیک کنید . 👉

آیا کتاب مثنوی را که مشتمل بر احادیثِ جعلی و مُهمَلاتِ فوق است را می توان ( اُصولُ اصولِ اصولِ الدّین ) دانست

برگرفته از دروسِ نقدِ تصوف ، سید رضا نوعی ( حکیم )

مولوی در مجالس سبعه از قول پیامبر (ص) روایت کرده که ایشان خطاب به خلیفه ی دوم فرمودند :

( لَوْلَمْ اُبْعَثْ لَبُعِثْتَ یَا عُمَر ) یعنی : ای عُمَر ، اگر من مبعوث نمی گردیدم ، قطعاً تو از جانبِ خداوند به رسالت برانگیخته می شدی

👈برای مشاهده ی (  سند 1 )  (  سند 2 ) کیلک کنید . 👉

سعدی نیز همانند مولوی با اشاره به همین حدیث ، عُمَر بن خطّاب را مَدح و ستایش نموده :

دیگر عُمَر که لایقِ پیغمبری بُدی

گر خواجه ی  رُسُل نَبُدی خَتمِ انبیا

👈برای مشاهده ی سند ( اینجا ) کیلک کنید . 👉

جالب است بدانیم که محدثان و علمای بزرگ اهل سنت ، حدیثِ فوق را ساختگی ( جعلی ) می دانند ، که ذیلاً به نقلِ آراء برخی از آنها می پردازیم :

ابن جوزی در ( کتاب الموضوعات ج 1 ص 320 ) می گوید : این حدیث ، جعلی و ساخته و پرداخته ی جاعلینِ حدیث می باشد .

👈برای مشاهده ی سند ( اینجا ) کلیک کنید . 👉

شوکانی در کتاب ( الفوائد المجموعه فی الاحادیث الموضوعه ، ص 336) تصریح می کند که راویانِ حدیثِ مذکور ، از جاعلینِ حدیث می باشند که قطعاً این روایت نیز جعلی و کذب است .

👈برای مشاهده ی سند ( اینجا ) کلیک کنید . 👉

اسماعیل عجلونی در کتاب ( کشف الخفاء ج 2 ، ص 190 حدیث 2120) می گوید : حدیث مذکور ( موضوع ) است ، یعنی جعلی است .

👈برای مشاهده ی سند ( اینجا ) کلیک کنید . 👉

ابو جعفر اسکافی معتزلی در کتاب ( المعیار و الموازنه ص 222) ، حدیثِ مزبور را باطل خوانده و با تعبیری عجیب گفته :

 خداوند منزّه است از اینکه شخصِ مُشرک و کافری را به رسالت مبعوث نماید .

 ( منظور وی این است که اگر پیامبر (ص) مبعوث نمی شد ، کماکان عُمَر در حالِ شرک بسر می برد و خداوند هیچ گاه ، کسی که دچارِ شرک می باشد را به پیامبری برنمی گزیند) .

👈برای مشاهده ی سند ( اینجا ) کلیک کنید . 👉

البته تمام ماجرا به اینجا ختم نمی شود ، بلکه مولوی در بکار بردنِ احادیث جعلی و حتی تحریفِ احادیثِ صحیح نیز یَدِ طولایی دارد ، بعنوان نمونه :

حدیثِ سَفینه که مُتواتر و مورد اتفاقِ فریقین بوده و در مجامعِ روائی اهل سنت نیز با این تعبیر آمده : ( إِنَّمَا مَثَلُ أَهْلِ بَیتِی فِیکُمْ کَمَثَلِ سَفِینَةِ نُوحٍ، مَنْ دَخَلَهَا نَجَی، وَ مَنْ تَخَلَّفَ عَنْهَا غَرِقَ ) را تحریف نموده و در مثنوی به جای عبارتِ ( اهل بیت ) ، 👈 اصحاب 👉 را قرار داده ، در صورتیکه در منابعِ اهل سنت ، با عبارتِ ( اهل بیت ) آمده است .

👈برای مشاهده سند ( اینجا ) کلیک کنید . 👉

همچنین مولوی در کتاب مثنوی ، بارها حدیثِ ( اصحابی کالنُّجُوم ) را آورده ، در صورتیکه محدثان و علمای اهل سنت به جعلی بودنِ حدیث مزبور تصریح نموده اند و جالب است که اهل سنت حدیثِ ( اهل بیتی اَمانٌ لِاُمَّتی ) را صجیح می دانند .

👈برای مشاهده سند ( اینجا ) و ( اینجا ) کلیک کنید . 👉

چگونه می توان کتاب مثنوی را که حاوی احادیثِ جعلی ، تحریف احادیث مورد اتفاق شیعه و اهل سنت و نیز سخنانِ سخیف مولوی و عقاید انحرافی او می باشد را با دیده ی قبول نگریسته و آنرا ( اُصولُ اُصولِ اُصولِ الدّین ) دانست .

👈برای مشاهده ی سخنانِ سخیفِ مولوی ( اینجا ) و ( اینجا ) کلیک کنید . 👉

برخی مولوی را شخصیتی مُقدّس و غیر قابلِ نقد ، تلقّی نموده و حتی سعی دارند او را از اکابرِ شیعه معرفی کنند که تقیّه می کرده .حال آنکه اشتباهاتِ فوق ، شیعه و سنی ندارد ، از طرفی اقتضای تقیّه آن است که او همانند اهلِ سنت سخن بگوید ، در صورتیکه مولوی مخالفِ آنان گام برداشته و احادیثی را آورده که خودِ اهلِ سنت نیز آنها را جعلی می دانند .

مولوی در عناد با اهل بیت (ع) و فضیلت تراشی برای صحابه و خُلفاء به امثالِ ابنِ تیمیه ، تأسّی نموده که بعنوان نمونه می توان به حدیثِ ( اگر من به رسالت مبعوث نمی گردیدم ، عُمَر به پیامبری برانگیخته می شد ) ، اشاره نمود ، زیرا ابنِ تیمیه در کتابِ ( منهاج السنه ج 6 ص 55) همین حدیث را آورده و به دروغ مُدّعی شده که این حدیث ، معتبر بوده و در کتابِ ( صحیحِ ترمذی ) نیز آمده است .

جالب اینکه محققِ کتابِ مزبور ( دکتر محمد رشاد سالم ) که خودش نیز سنی مذهب است ، در پاورقی همان صفحه ، تصریح نموده که اولاً این حدیث در کتابِ صحیحِ ترمذی نیامده و ثانیاً جعلی و ساختگی است .

👈برای مشاهده سند ( اینجا ) کلیک کنید . 👉
برگرفته از دروسِ نقدِ تصوف ، سید رضا نوعی ( حکیم )

مرحوم دکتر علی شریعتی می گوید :

رسول خدا سپس گفت : اين درهايی را كه به مسجد باز می‌شوند بنگريد و بجز دَرِ خانه ی ابوبكر، همه را ببنديد.

📚(( کتاب اسلام شناسی ، ص 436 ، دروس دانشگاه مشهد ))

بررسی اجمالی بعمل آمده از منابع معتبر اهل سنت ، حاکیست که حدیثِ فوق را که مرحوم دکتر شریعتی در دروسِ اسلام شناسی دانشگاه مشهد به آن استناد نموده ، جعلی است و این فضیلت ، اختصاص به امیرالمومنین (ع) دارد نه جنابِ ابوبکر .

🔴ابن ابی الحدیدِ مُعتزلی ، که بزرگترین شارحِ نهج البلاغه و سنی مذهب( شافعی ) می باشد ، از حقیقتِ مزبور اینگونه پرده برداشته و می گوید :

💥طرفدارانِ ابوبکر ، با مشاهده ی فضائل علی (ع) ، معادلِ آن فضائل را با احادیثِ جعلی به خلیفه ی اول نسبت دادند . که از جمله ی آن احادیثِ جعلی ، حدیثِ فوق می باشد .

📚(( شرح نهج البلاغه  ابن ابی الحدید ، ج 11 ص 48 ))

👈برای مشاهده ی سند ،اینجا  کلیک  نمائید .👉

حدیثِ سَدُّ الاَبواب ، به معنای مَسدود کردن درها، به واقعه‌ای اشاره دارد که طی آن، پیامبر اسلام (ص) به فرمان خدا دستور داد ، جز دربِ خانه ی  علی (ع )  ، دربِ همه ی خانه‌هایی که به مسجد النبی (ص) باز می‌شدند ، مَسدود شوند.  این واقعه به صورت مُ تواتر در منابع شیعه و اهل سنت نقل شده و جزء فضائلِ علی(ع) به شمار می‌آید ، که ذیلاً به سه منبعِ معتبرِ اهل سنت اشاره می نمائیم :

حاکم نیشابوری که از بزرگترین محدثانِ اهل سنت می باشد ، از قول زید بن ارقم نقل کرده :

رسول اکرم (ص) فرمودند : 👈 بجز دربِ خانه ی علی ( ع ) درب های ورودی منازلِ اصحاب به مسجدالنبی (ص) ، مسدود شوند .👉 ایشان سپس در پاسخ به اعتراض کنندگان فرمودند : به خدا قسم ، این کار را نه از جانب خود ، بلکه به دستور خدا انجام دادم .

حاکم نیشابوری در پایان ، تصریح می کند که این حدیث صحیح است .

📚(( المستدرک علی الصحیحین ج 3 ص 135))

👈برای مشاهده ی سند ، اینجا کلیک نمائید .👉

 نسائی که یکی از صحاحِ سِتّه  ( کتابِ السنن ) ، متعلق به اوست ،حدیثِ فوق را در مورد علی (ع) آورده و محقق کتابِ مزبور ( الدّانی بن منیر آل زهوی ) نیز در ذیلِ حدیث ، به صحیح بودن و تواتر آن تصریح نموده است .

📚(( خصائص نسائی حدیث 38 ص 72-73))

👈برای مشاهده ی سند ، اینجا کلیک نمائید .👉

حافظ نورالدین هیثمی که از بزرگترین محدثان و عالم رجالی اهل سنت است نیز از قول عبدالله بن عمر ( فرزند خلیفه ی دوم ) روایت کرده که ایشان می گوید :
یکی از سه فضیلتِ اختصاصی علی (ع) این بود که : بجز دربِ خانه ی ایشان ، درب های منازلِ اصحاب به مسجدالنبی (ص) ، به دستور پیامبر (ص ) مسدود گردید.

📚(( مجمع الزّوائد ، ج 9 ص 111 حدیث 14698))

👈برای مشاهده ی سند ،اینجا کلیک نمائید .👉
 
نتیجه آنکه :

دکتر شریعتی حتی اگر بنا داشت ، دروسِ اسلام شناسی خود را صرفاً بر اساسِ منابع اهل سنت ، بَنا نهد . در این صورت نیز می بایست به  منابع معتبر و احادیثِ صحیحِ آنها استناد می نمود ، نه احادیث جعلی ؟!  و عجیب آنکه ، نام این حقایقِ وارونه را اسلام شناسی نهاده و خودش را نیز شیعه ی علوی می داند .؟!


دروسِ نقدِ روشنفکرانِ معاصر ، سید رضا نوعی (حکیم )

برای مطالعه مقاله نقدی بر اندیشه پروتستانیسم اسلامی دکتر شریعتی ( اینجا ) کلیک کنید . 👉

🔴اُمِّ کُلثومی که با عُمَر ازدواج کرد ، دختر ابوبکر است نه علی (ع)

تعجب نکنید ، این فقط ادعای شیعه نیست ،

👈 بلکه ( محی الدین نووی ) بزرگترین شارحِ  ( صحیح مُسلم ) نیز همین اعتقاد را دارد :

محى الدين نووى در کتابِ تهذيب الاسماء مى‌گويد :

أختا عائشة: وهاتان الأختان هما أسماء بنت أبى بكر، و أم كلثوم  و 👈أمّ كلثوم هذه تزوجها عمر بن الخطاب، رضى الله عنه.👉

دو خواهر عائشه ؛ همان دو نفرى كه مقصود ابوبكر صديق بودند و به دخترش عایشه گفت : «دو برادر و دو خواهرت (از من ارث مى برند)؛اين دو خواهر که فرزند ابوبکر و خواهران عایشه هستند ، نام یکی از آنها اسماء و نام دیگری ، اُمّ‌كلثوم می باشد ؛

👈و همين اُمّ‌كلثوم است كه عُمَر بن خَطّاب با او  ازدواج كرده است.👉

📚(( تهذيب الأسماء واللغات، ج 2، ص  369)) (( تصویر بالا ))

✅تبصره :

اظهاراتِ صریحِ محی الدین نووی (به شرح فوق 👆 ) مبنی بر اینکه ، اُمِّ کُلثومی که با عُمَر بن خَطّاب ازدواج کرد ، دخترِ ابوبکر است نه دخترِ علی (ع) ، بهترین گواه بر حقانیتِ تشیّع و خطِّ  بُطلانی بر اکاذیبِ دشمنانِ اهل بیت (ع) در این باره می باشد .

پیروانِ جریانِ انحرافی سَقیفه ، از دیرباز با جعلِ حدیث ، سعی نموده اند تا اینگونه تلقین کنند که اُمِّ کُلثومی که با عُمَر ازدواج کرده ، دخترِ علی (ع) بوده و این ازدواج را شاهدی بر عدمِ اختلاف بینِ امام علی (ع) و عُمَر بن خَطّاب قلمداد کرده و نهایتاً غصبِ فدک ، غصبِ خلافت و نیز شهادتِ صدیقه ی کُبری (س) را تضعیف نمایند .

محی الدین نووی از علمای معروفِ اهلِ سنت و بزرگترین شارحِ ( صحیحِ مُسلم ) و صاحبِ مهترین کتاب در فقه شافعی ، بنام ( المجموع ) می باشد .
در عظمتِ علمی نامبرده ، همین بس که ( شمس الدین ذهبی )،ایشان را با عناوینی مانند :

( مُفتی الاُمَّة ، شیخ الاسلام ، الحافظ الفقیه الشافعی ،الزاهد ...  ) توصیف نموده است .

👈 ( مُفتی الاُمَّة ) یعنی فقیه و مُفتیِ جهانِ اسلام ...👉

📚(( تاریخ الاسلام و وفیات المشاهیر و الاعلام ،ج ۵۰ ، ص ۲۴۶ ))