پیام شیعه | Shia

(( رازِ ولادتِ امیر المؤمنین علیه السلام در کعبه ))

تولد امیرالمؤمنین علی (ع) در کعبه از مُسَلَّماتِ تاریخ و موردِ اتفاقِ فریقین ( شیعه و سنی ) می باشد که بعنوان نمونه به سخنِ حاکمِ نیشابوری که اهل سنت او را اِمامُ المُحَدِّثین می نامند ، بسنده می کنیم :

🔘حاکم نیشابوری ضمن تصریح به تَواترِ روایاتِ مربوط به ولادتِ علی (ع) در کعبه و مورد اتفاق بودنِ آنها ، فرموده :

(( فَقَدْ تَوَاتَرَتِ الْأَخْبَارِ أَنَّ فَاطِمَةَ بِنْتَ أَسَدٍ وَلَدَتْ أَمِیرَ الْمُؤْمِنِینَ عَلِیَّ بْنَ أَبِی طَالِبٍ کَرَّمَ اللهُ وَجْهَهُ فِی جَوْفِ الْکَعْبَةِ ))

👈یعنی : رواياتِ مُتواتري وارد شده که فاطمه ی بِنتِ اَسَد ( علیها السلام ) ، حضرتِ علي (عليه السلام) را در درونِ کعبه به دنيا آورده است.

📚( حاكم نيشابوري , المستدرک علی الصحیحین، ج3، ص550 )

🔴ولادتِ علی (ع) در کعبه از فضائلِ اختصاصی و مُنحصر بفردِ ایشان و حاکی از اسراری است که به برخی از آنها ، ذیلاً اشاره می گردد :

کلمه ی ( رجب ) به ابجدِ صغیر ، برابر است با عدد ( 13 )

کلمه ی ( کعبه ) نیز به ابجدِ کبیر ، برابر است با عدد ( 97 )

⚡️نتیجه 110= 97  + 13

👈 یعنی از پیوند و تلفیقِ ابجدِ ( رجب  + کعبه ) ، عدد (110) که ابجدِ کبیرِ ( علی ) است ، ظاهر می گردد .

🔘عدد 13 نیز اشاره به سیزدهم رجب ( سالروز ولادت علی علیه السلام ) دارد .

از حضرتِ زهراء ( س ) و امام باقر (ع) روایت شده که امام ( علی علیه السلام ) را به کعبه تشبیه فرموده اند:

 مَثَلُ الاِمام ، مَثَلُ الکعبة ...🕋 و تَمَامُ الْحَجِّ لِقَاءُ الْإِمَام .

امام ،مانند کعبه است و تمامیتِ حج ، مَنوطِ به دیدارِ امامِ معصوم (با چشمِ دل ) می باشد.

📚 (عیون‌اخبار الرضا‌ ج2 ص262)

امیر المومنین (ع) ، قبله ی حقیقی و معنوی است و ملائکه آنگاه که آدم (ع) را بدستور خداوند ،قبله قرار داده و در برابر او سجد کردند ، در باطنِ این قبله ( آدم ) ، نور ولایتِ علی (ع) را در صُلبِ او مشاهده و آنرا قبله گاه حقیقی خود قرار داند .

👈 حافظ علیه الرحمه چه خوب این معنی را به نظم آورده :

 مَلَک در سجده ی آدم ، زمین بوسِ تو نیّت کرد
 که در روی تو ، حُسنی دید ، بیش از حَدِّ انسانی

🔘سخن آخر آنکه :

 مُشکِل گُشای عالَم و آدم ،تویی علی
 شادی قلبِ حضرتِ خاتم ، تویی علی
 
کعبه به دورِ نامِ "علی" می کند طَواف
عَرشِ کریم و بِیتِ مُعَظَّم ، تویی علی

👈 برگرفته از دروسِ امام شناسی ، توسط سید رضا نوعی ( حکیم )

🔴اگر عُمَر بجای علی (ع) بود عایشه را تکه تکه می کرد 🗡❣️

سوء تفاهم نشود ، این حرفِ شیعه نیست ، بلکه سخنِ دانشمندِ مشهورِ اهلِ سنت و بزرگترین شارحِ نهج البلاغه ، ابن ابی الحدید (معتزلیِ شافعی ) ،می باشد .
ابن ابی الحدید در شرح نامه ی معاویه به علی (ع) می نویسد :

برپا کنندگان جنگ جمل ، همگی اهل دوزخند ،بجز عایشه و طَلحه و زُبیر ؛البته در صورتیکه این سه نفر توبه کرده باشند و اگر توبه نکرده باشند ، حُکمِ این‌ها نیز بخاطر اصرارشان بر  بَغی ، دوزخ است ، آنچه بر سَرِ عایشه آمد ، نتیجه ی خطاى خودش بود . اگر عایشه ( طبق آیه ی 33 سوره احزاب که می فرماید : وَ قَرْنَ في‏ بُيُوتِکُنَّ ... ) در خانه ی خود مى ماند، هرگز میانِ مردمِ کوفه و اَعرابِ بادیه نشین ، خوار و زبون نمى شد و حال آنکه علیرغم این کارها ، علی (ع ) او را گرامى و محفوظ داشت و شأنِ او را رعایت فرمود .

⚡️آنگاه ابن ابی الحدید این سخنِ تأمّل برانگیز و مطابقِ واقع را از خود به یادگار می گذارد  : 👇

👈 اگر عایشه کارى را که نسبت به على (ع) انجام داد ، نسبت به عُمَر انجام داده بود و وحدتِ مسلمانان را علیه عُمَر برهم زده و آغازگر جنگی بود ( که بیش از 2500کشته برجا گذاشت ) ، عُمَر بدون تردید ، عایشه را به قتل می رساند و بدنش را با شمشیر پاره پاره می گرد🗡❣️ ، ولى على (ع) شخصی بردبار و بزرگوار بود .

📚(( شرح نهج البلاغه ابن ابى الحديد ج‏17 ، 254 )) (( تصویر بالا))

🔴 فرمایش آقا امیر المومنین (ع) در مورد عایشه در خطبه 156 نهج البلاغه ، شنیدنی و قابل تأمل است :👇

( وَ أَمَّا فُلَانَةُ فَأَدْرَكَهَا رَأْيُ النِّسَاءِ، وَ ضِغْنٌ غَلَا فِي صَدْرِهَا كَمِرْجَلِ الْقَيْنِ، وَ لَوْ دُعِيَتْ لِتَنَالَ مِنْ غَيْرِي مَا أَتَتْ إِلَيَّ لَمْ تَفْعَلْ؛ وَ لَهَا بَعْدُ حُرْمَتُهَا الْأُولَى وَ الْحِسَابُ عَلَى اللَّهِ تَعَالَى.)
ایشان می فرمایند :

اما بر فلان زن (عایشه )، انديشه ی زنانه غلبه يافت و كينه در سينه ی او جوشيدن گرفت ، همچون کوره ی آهنگران كه در آن فلزها را می گدازند. اگر او را فرا  مى خواندند كه آنچه با فتنه گری بر علیه من مرتکب شد ، همان را با ديگرى انجام دهد ، هرگز نمى پذيرفت

به هر حال، حرمتى كه در نخست داشت همچنان بر جاى است و در عین حال ، حسابِ گناه و فتنه گری او با خداست . 💥

📚( خطبه 156 نهج البلاغه )

نکات محوری در فرمایش امیرالمومنین عبارتند از :

هدف عایشه از جنگ ، چیزی جز کینه ی شخصی او نسبت به علی (ع) نبوده است ، اگر چه به ظاهر ،خون خواهی از عثمان را بهانه و شعار خود قرار داده بود .

کینه ی عایشه نسبت به علی (ع) به حدی است که علیرغم  آن همه گذشت و مهربانی ایشان ( که سخن ابن ابی الحدید ، یکی از شواهد آن است ) ، پس از رسیدن خبر شهادت امیرالمومنین (ع) به عایشه ، او از خوشحالی سجده ی شُکر بجای آورد و در روایت دیگر عصای خود را انداخته و شعری را که حاکی از خشنودی او بود ، زمزمه کرد .

همین عایشه ، که معاویه را بخاطر به قتل رساندن فجیع برادرش ( محمد بن ابی بکر ) و  نیز کُشتن ( حجربن عدی ) ، نفرین می کرد ، نهایتاً از در سازش با او درآمد بنحویکه یک مرتبه معاویه برای ایشان یکصد هزار دینار فرستاد و همچنین هجده هزار دینار قرض او را نیز پرداخت کرد .

📚(( مقاتل الطالبین ص 55  )) و (( طبقات الکبری ج 3 ص 38)) و (( الکامل فی التاریخ ابن اثیر ج 8 ص 136))و ((  حلیة الاولیاء 2/47 )) و (( سیر اعلام النبلاء 2/131)) .

🔴غصبِ فدک ، بهانه ای برای غصبِ خلافت ⁉️

ابن ابي الحديد شافعی معتزلی (شارحِ نهج البلاغه ) می گوید :  

⚡️از استادم «على بن الفارقى» پرسیدم  :

❓« آيا فاطمه (س) در ادعاى خود ( در مورد فدک ) راستگو بود ؟ »
 
⚡️ایشان گفت: « بلى ! »

❓گفتم: « آيا خليفه مى ‏دانست او زنى راستگو  است ؟ »

⚡️گفت: « آری ! »

❓گفتم: « پس چرا خليفه حقّ مُسَلَّمِ او را در اختيارش نگذاشت ؟ »

⚡️علی بن الفارقی لبخندى زد و گفت :

اگر ( ابوبکر ) سخنِ  فاطمه (س) را مى‏پذيرفت ،فردا از اين موقعيت به نفعِ  على (ع) ، استفاده مى‏ كرد و مُدَّعی می شد که :

👈 "خلافت ، حقِّ شوهرم على (ع)  است " 👉

💥ابوبکر نیز ناچار بود ، خلافت را به على (ع ) واگذار كند، زيرا  از قبل صداقتِ فاطمه (س) را تأیید کرده .

👈بنابر این ،ابوبکر بخاطر آنکه ، راهِ اين مُطالبه بسته شود ،ایشان را از حقِّ مُسَلَّمش (فدک ) محروم  ساخت ‏!

✔️ابن ابي الحديد در آخر اضافه مي كند:

👈«اين سخنی صحيح و مطابقِ با واقع است ! »👉

📚(( شرح نهج البلاغه ج 16، ص 284 )) . ( تصویر فوق 👆)

زبانِ حالِ اولین مدافعِ ولایت ، حضرتِ صدیقه ی کُبری (س) به آقا امیرالمؤمنین (ع) :

شرمنده ام، حمایتِ من بی نتیجه ماند
دستم شکست و بند ز دستِ تو  وا نشد

🔴 احتجاجِ فاطمه (س) به حدیث غدیر و حدیث منزلت 📜

تعجب نکنید ! این فقط حرف شیعه نیست

ابوموسی مدینی ، عالم شهیر اهل سنت ، این حدیث را که به حدیث ستّه فواطم شهرت یافته ، از حضرت فاطمه (س) بشرح زیر نقل کرده که ایشان با استناد به دو حدیث غدیر و منزلت ، در مقام اثبات ولایت و امامت علی (ع) با پیروانِ جریان انحرافی سقیفه ، اینگونه احتجاج فرموده :

عَنْ فَاطِمَةَ بِنْتِ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَّلَمَ قَالَتْ :

((أَنَسِيتُمْ قَوْلَ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ يَوْمَ غَدِيرِ خَمٍّ مَنْ كُنْتُ مَوْلاهُ فَعَلِيٌّ مَوْلاهُ وَقَوْلُهُ عَلَيْهِ السَّلَام لعَلي أَنْتَ مِنِّي بِمَنْزِلَةِ هَارُونَ مِنْ مُوسَى عَلَيْهِمَا السَّلَام)) مُتَّفق عَلَيْهِ .

فاطمه(سلام‌الله‌علیها)  در مسجد خطاب به مهاجرين و انصار فرمود:

آیا فراموش کردید سخنِ رسول خدا‌(صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم) را در غدیرِ خُم که فرمود: هر کس من مولای اویم علی مولای اوست ؟

و نیز سخن دیگر ایشان که فرمود : یا علی (ع) ، نسبتِ تو به من ، همانند هارون است نسبت به موسی علیهما السّلام ، در صورتی که این دو حدیث ، مورد اتفاق و قبول همه می باشد .

📚(( نزهة الحفاظ ، مدینی ج1 ص 101)) (( تصویر فوق 👆 ))

🔘حدیث فوق در سایر منابع معتبرِ اهل سنت نیز روایت شده ، از جمله : 👇

📚(( أسني المطالب، ص23.)) و (( بدر الطالع للشوكاني، ج2، ص 297 ))

🔘علمای بزرگ اهل سنت مانند : حاکم نیشابوری ، ابن عبد البر و جلال الدین سیوطی ، به صحیح و متواتر بودنِ احادیثِ غدیر و منزلت ، در منابع زیر تصریح نموده اند : 👇

📚(( المستدرک علی الصحیحین ج3 ص 118 و 125 - الاستیعاب ، ابن عبدالبر ج 3  ص1097- الازهار فی الاخبار المتواتره سیوطی حدیث 106 و 103 ص 76 ))

✅تبصره :

از احتجاج اولینِ مدافع ولایت ، یعنی فاطمه ی مرضیه (س) به حدیث غدیر ، بخوبی استنباط می شود که منظور پیامبر از کلمه ی (مولا ) ، امامت و زعامتِ علی (ع) بوده نه ولایت به معنی دوستی نسبت به ایشان .

و همچنین در حدیث ( منزلت ) نیز به نسبت ایشان با پیامبر (ص) ، با محوریتِ ( خلافت ) تأکید گردیده است .

امیرالمؤمنین در طول حیات شریفش ، بارها با حدیث شریف و متواتر ( غدیر ) ، احتجاج فرموده و هر بار مخاطبان را سوگند داده که آیا این حدیث را در روز غدیر از پیامبر ( ص ) شنیده اند یا خیر ؟ و همه به این موضوع ، گواهی داده اند .چند مرتبه نیز از اشخاصی مانند انس و .... گواهی خواسته که آنها تجاهل نمودند و حضرت علی (ع) آنها را نفرین فرموده که به کوری و برخی دیگر به بیماری ( برص ) مبتلاء شدند .

این موارد در منابع معتبر اهل سنت آمده ، از جمله منابع زیر :

📚((مسند احمد ، ج 4 ، ص 370 ، ح 19823 و ج 5 ، ص 366 ، ح23808 )). ((مجمع الزوائد ، ج 9 ، ص 104)) . ((السلسلة الصحيحة ، ج 4 ، ص 249)) .   ((البحر الزخار  ج 3 ، ص 35 ، ح 786249))  (( معجم کبیر طبرانی ج 5 ص 171)). ((شرح نهج البلاغه ابن ابی الحدید ج 4 ص 74))

شرطِ پیمبری به پسر داشتن که نیست

مَردی پیمبر است که زهراست دخترش

                                                               *********      
 

(( رجز خوانی عُمَر و پاسخِ کوبنده ی علی ع به استناد منابع اهل سنت ))
شرح ماجرا از زبانِ آلوسى (مفسر اهل سنت ) :

وقتی ابوبکر برای بیعت به دنبال علی (ع) فرستاد و علی قبول نکرد ، عُمَر عصبانی شد و دربِ خانه ی علی(ع) را به آتش کشید و داخلِ خانه ی او شد .

فاطمه (س) به طرفِ او آمد و عُمَر شمشیرش را که در غلاف بود بلند کرد و به پهلوی مبارکِ آن حضرت زد و سپس تازیانه را بلند کرد و به بازوی ایشان زد ...
(با مشاهده ی این جریان) علی (ع) ناگهان از جا برخاست و گریبانِ عُمَر را گرفت و او را به شدت کشید و بر زمین زد و بر بینی و گردنش کوبید .

عُمَر به علی (ع ) گفت : با ابوبکر بیعت کن .
علی (ع) فرمود : اگر این کار را نکنم چکار می کنید ؟
عُمَر گفت : قسم به خدا گردنت را می زنم .

 💥علی (ع ) فرمود : قسم به خدا دروغ می گویی ، ای پسرِ صُهاک ،هرگز قدرتِ چنین کاری را نداری ، تو ضعیف تر  از آنی که بتوانی گردنِ مرا بزنی . 💥
📚 (تفسیر روح المعانی ، ج۳، ص 124) ( تصویر فوق )

سایر منابع  اهل سنت که موضوع را نقل کرده اند  :

📚(( الملل و النحل ص83 - اثبات الوصیه ، 143 - الوافى بالوفیات ج 5 ، ص  347- فرائد السمطین ج2 ، ص 34))
سلیم بن قیس هلالی نیز برخورد شدید علی (ع) به عُمر را نقل شد که در روایت وی آمده :

امیرالمومنین (ع) پس از کتک زدنِ عُمَر ، به او فرمود :

«یَا ابْنَ صُهَاکَ لَوْ لا کِتابٌ مِنَ اللَّهِ سَبَقَ وَعَهْدٌ عَهِدَهُ اِلَیَّ رَسُولُ اللَّهِ (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) لَعَلِمْتَ اَنَّکَ لا تَدْخُلُ بَیْتِی»

‌ای پسر صُحّاک! اگر مقدراتِ خداوندی و پیمان و سفارش رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌) نبود، هر آینه می‌فهمیدی که تو قدرتِ ورود به خانه ی مرا نداری.

📚(كتاب سليم بن قيس الهلالي، ص568)

اما سفارش پیامبر (ص) به علی (ع) به استناد منابع اهل سنت :

در روايت صحيحي در مسند احمد چنين آمده است:

حَدَّثَنَا عَبْد اللَّهِ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ أَبِي بَکْرٍ الْمُقَدَّمِيُّ حَدَّثَنَا فُضَيْلُ بْنُ سُلَيْمَانَ يَعْنِي النُّمَيْرِيَّ حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ أَبِي يَحْيَى عَنْ إِيَاسِ بْنِ عَمْرٍو الْأَسْلَمِيِّ عَنْ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ إِنَّهُ سَيَکُونُ بَعْدِي اخْتِلَافٌ أَوْ أَمْرٌ فَإِنْ اسْتَطَعْتَ أَنْ تَکُونَ السِّلْمَ فَافْعَلْ.

علی بن ابيطالب عليه السلام فرمودند:رسول خدا صلي الله عليه و آله به من فرمود:

به زودي بعد از من اختلاف و درگيري و اتفاقات بدي خواهد افتاد؛در اين زمان؛اگر توانستي که صلح کني؛پس همين کار را بکن{وظيفه تو اين است که اختلاف و جنگ نکني}

در پاورقي  آمده :اسناده صحيح

📚(مسند احمدبن حنبل ج1ص469 ح695 )

بازوانی را که این شلاق ها بوسیده اند

جای لب های محمد بود ، باور می کنی؟

(( قضاوت منصفانه با شما ))