پیام شیعه | Shia

🔴اگر عُمَر بجای علی (ع) بود عایشه را تکه تکه می کرد 🗡❣️

سوء تفاهم نشود ، این حرفِ شیعه نیست ، بلکه سخنِ دانشمندِ مشهورِ اهلِ سنت و بزرگترین شارحِ نهج البلاغه ، ابن ابی الحدید (معتزلیِ شافعی ) ،می باشد .
ابن ابی الحدید در شرح نامه ی معاویه به علی (ع) می نویسد :

برپا کنندگان جنگ جمل ، همگی اهل دوزخند ،بجز عایشه و طَلحه و زُبیر ؛البته در صورتیکه این سه نفر توبه کرده باشند و اگر توبه نکرده باشند ، حُکمِ این‌ها نیز بخاطر اصرارشان بر  بَغی ، دوزخ است ، آنچه بر سَرِ عایشه آمد ، نتیجه ی خطاى خودش بود . اگر عایشه ( طبق آیه ی 33 سوره احزاب که می فرماید : وَ قَرْنَ في‏ بُيُوتِکُنَّ ... ) در خانه ی خود مى ماند، هرگز میانِ مردمِ کوفه و اَعرابِ بادیه نشین ، خوار و زبون نمى شد و حال آنکه علیرغم این کارها ، علی (ع ) او را گرامى و محفوظ داشت و شأنِ او را رعایت فرمود .

⚡️آنگاه ابن ابی الحدید این سخنِ تأمّل برانگیز و مطابقِ واقع را از خود به یادگار می گذارد  : 👇

👈 اگر عایشه کارى را که نسبت به على (ع) انجام داد ، نسبت به عُمَر انجام داده بود و وحدتِ مسلمانان را علیه عُمَر برهم زده و آغازگر جنگی بود ( که بیش از 2500کشته برجا گذاشت ) ، عُمَر بدون تردید ، عایشه را به قتل می رساند و بدنش را با شمشیر پاره پاره می گرد🗡❣️ ، ولى على (ع) شخصی بردبار و بزرگوار بود .

📚(( شرح نهج البلاغه ابن ابى الحديد ج‏17 ، 254 )) (( تصویر بالا))

🔴 فرمایش آقا امیر المومنین (ع) در مورد عایشه در خطبه 156 نهج البلاغه ، شنیدنی و قابل تأمل است :👇

( وَ أَمَّا فُلَانَةُ فَأَدْرَكَهَا رَأْيُ النِّسَاءِ، وَ ضِغْنٌ غَلَا فِي صَدْرِهَا كَمِرْجَلِ الْقَيْنِ، وَ لَوْ دُعِيَتْ لِتَنَالَ مِنْ غَيْرِي مَا أَتَتْ إِلَيَّ لَمْ تَفْعَلْ؛ وَ لَهَا بَعْدُ حُرْمَتُهَا الْأُولَى وَ الْحِسَابُ عَلَى اللَّهِ تَعَالَى.)
ایشان می فرمایند :

اما بر فلان زن (عایشه )، انديشه ی زنانه غلبه يافت و كينه در سينه ی او جوشيدن گرفت ، همچون کوره ی آهنگران كه در آن فلزها را می گدازند. اگر او را فرا  مى خواندند كه آنچه با فتنه گری بر علیه من مرتکب شد ، همان را با ديگرى انجام دهد ، هرگز نمى پذيرفت

به هر حال، حرمتى كه در نخست داشت همچنان بر جاى است و در عین حال ، حسابِ گناه و فتنه گری او با خداست . 💥

📚( خطبه 156 نهج البلاغه )

نکات محوری در فرمایش امیرالمومنین عبارتند از :

هدف عایشه از جنگ ، چیزی جز کینه ی شخصی او نسبت به علی (ع) نبوده است ، اگر چه به ظاهر ،خون خواهی از عثمان را بهانه و شعار خود قرار داده بود .

کینه ی عایشه نسبت به علی (ع) به حدی است که علیرغم  آن همه گذشت و مهربانی ایشان ( که سخن ابن ابی الحدید ، یکی از شواهد آن است ) ، پس از رسیدن خبر شهادت امیرالمومنین (ع) به عایشه ، او از خوشحالی سجده ی شُکر بجای آورد و در روایت دیگر عصای خود را انداخته و شعری را که حاکی از خشنودی او بود ، زمزمه کرد .

همین عایشه ، که معاویه را بخاطر به قتل رساندن فجیع برادرش ( محمد بن ابی بکر ) و  نیز کُشتن ( حجربن عدی ) ، نفرین می کرد ، نهایتاً از در سازش با او درآمد بنحویکه یک مرتبه معاویه برای ایشان یکصد هزار دینار فرستاد و همچنین هجده هزار دینار قرض او را نیز پرداخت کرد .

📚(( مقاتل الطالبین ص 55  )) و (( طبقات الکبری ج 3 ص 38)) و (( الکامل فی التاریخ ابن اثیر ج 8 ص 136))و ((  حلیة الاولیاء 2/47 )) و (( سیر اعلام النبلاء 2/131)) .