فَدَعَا رَبَّهُ أَنِّي مَغْلُوبٌ فَانْتَصِرْ

ترجمه : آنگاه نوح دعا نمود که خداوندا : من مغلوب شده ام ، پس از لطف خود ، یاریم کِن .( سوره قمر آیه 10)

تا کِی تَحمُّلِ غم و تا کِی خدا خدا

دیگر ز یاد بُرده گمانم ، مرا خدا

در سنگسار ، آینه ای را که می بَرَند
شاید شکسته خواسته ، از ابتدا خدا

اکنون که من به فکرِ رسیدن به ساحلم
در فکرِ غَرق کردنِ کشتی است ، نا خدا

امکانِ رستگاریِ من گر نبوده است
بیهوده آزموده مرا ، بار ها خدا

با نِیَّتِ بهشت اگرم آفریده است
می رانَدَم به سوی جهنّم چرا ؟ خدا

ای دل خلافِ هَروَلِه ی حاجیان مَرو
کافی است هر چه عقل درافتاد با خدا

بگذار بی مُجادله از نِیل بُگذریم
تا از عَصا نساخته است اژدها ، خدا

سالک الی الله در هنگام مضطر شدن و انقطاع ، طلبِ انتصار از خداوند سبحان نموده و اگر چه خود را مغلوب دیده و هیچ راه گریزی فرا روی خود نمی بیند لیکن مانند یوسف از هیمنه ی ظاهری اسباب ، به مسبب الاسباب می گریزد :

گرچه رخنه نیست در عالم ، پدید

خیره یوسف وار ، می باید دوید

در این هنگام مانند یوسف ، درب های بسته بروی سالِک الی الله ، گشوده می گردد و به فتح و نصرت الهی نائل می گردد.

در آیه بعدی ( 11 سوره قمر) خداوند پاسخ نوح را اینگونه می دهد :

فَفَتَحْنَا أَبْوَابَ السَّمَاءِ بِمَاءٍ مُّنْهَمِرٍ (11)

یعنی : ما در اجابت دعای نوح ، درهای آسمان را بروش گشودیم و آب فراوان نازل کردیم .

«منهمر» از «همر» به معناى فرو ریختن اشك و آب است.

پس برای رسیدن به مقام فتح ، باید به درگاه ربوبی خداوند متعال ، ابراز عجز و بیچارگی نمود.

 (( برگرفته از تفسیر سوره قمر توسط سید رضا نوعی ، متخلص به حکیم ))