پیام شیعه | Shia

حدیثِ ثَقَلَيْن از احادیثِ صحیح و مُتواتری است که مورد اتفاق شیعه و اهل سنت می باشد :

🔘حاکم نیشابوری ، محدثِ بزرگ اهل سنت این حدیث را با تصریح به صحیح بودن آن ، اینگونه روایت کرده :

چون رسول الله (ص) از حجة الوداع بازگشت و به محل غدير خُم رسید ،خطاب به مردم فرمود :

همانا من بين شما دو گوهرِ گران بَهاء به یادگار می گذارم که یکی از آنها کتابِ خدا و دیگری عترتِ من می باشد . کتاب خدا و عترتِ من هیچگاه  از یکدیگر جدا نمی‏شوند تا آنکه در کنارِحوضِ (کوثر) به من مُلحق شوند. اگر به آنها مُتَمسِّک شوید هرگز گمراه نخواهید شد .

👈سپس دستِ علی (ع) را گرفت و فرمود : هر که را من مولاي اويم ، علي نیز مولایِ اوست.

📚(( المستدرک علی الصحیحین ج 3 ص 118))

🔘علامه سمهودی که از علمای بزرگ اهل سنت است در شرح حدیث مزبور فرموده :

از اين حديث استفاده مي شود كه در هر زمان بايد فردی از اهل بيت و عترتِ پاكِ پیامبر (ص)  تا روز قيامت بر روی زمین موجود باشد، تا امکانِ تَمَسُّكِ به او فراهم باشد ؛ همان گونه كه قرآن نیز این چنين است. و لذا در رواياتِ صحیح ،اهل بيت (ع) بعنوانِ امانِ اهلِ زمين معرفی شده اند ( فإذا ذهبوا ذهب أهل الأرض )  اگر لحظه ای نباشند ، اهل زمين نيز نابود خواهند شد.

📚(( جواهر العقدین ، تألیف علامه سمهودی ج 2 ص 94 ))

🔘علامه شهاب دولت آبادی حنفی نیز همین نتیجه را از حدیث فوق گرفته و فرموده :

«ثُبِتَ بِهَذَا الحَدِیثِ بَقَاءُ العِترَةِ إِلَی قِیَامِ القِیَامَةِ فَلاَ بُدَّ أَن یَکُونَ مِنهُم مَن یَهدِی إِلَی الحَقِّ حَتَّی لاَ یُضِلُّ المُتَمَسِّکُ بِهِ».

یعنی : از حدیثِ ثَقَلَيْن اثبات می گردد که همواره تا قیامِ قیامت می بایست یکنفر از عترت پیامبر (ص) در کنار قرآن ، برای هدایتِ مردم در دسترس آنها باشد .

📚(( هدایة السعداء تالیف دولت آبادی ، ذیل حدیث ثقلین ))

اکنون به تحلیل مطالب فوق که همگی از منابع معتبر اهل سنت نقل گردید ، می پردازیم :

✔️اهل سنت نیز همانند شیعه بر این باورند که طبق حدیثِ صحیح و متواترِ ثَقَلَيْن ، برای در اَمان بودنِ مردم از گمراهی و هدایت آنها ، همواره یکنفر از عترتِ پیامبر (ص) در کنارِ قرآن تا قیامِ قیامت می بایست بر روی زمین موجود باشد و این همان اعتقادِ به وجود امامِ حَیّ ( امام زمان عج ) است .

✔️در نظامِ تکوینی جهان ، حجت خدا و عترت طاهرین (ع) ، سَبَبُ المُتَّصِلَ بَینَ الارضِ وَ السَّماء می باشند که اگر لحظه ای نباشد جهان نابود خواهد شد .

👈 عبارت علامه سمهودی در بالا (  فإذا ذهبوا ذهب أهل الأرض ) نیز به همین موضوع اشاره دارد .

در احادیث شیعه نیز به نقش تکوینی امام و حجت خدا با عباراتی مانند: ( لَولا الحُجَّة لَساخَت الارض بِاَهلِها ) و (  لَوْ بَقِيَتِ اَلْأَرْضُ بِغَيْرِ إِمَامٍ لَسَاخَتْ) تصریح گردیده .

به محض التفاتی زنده دارد آفرینش را
اگر نازی کند از هم فرو ریزند قالب ها 

✔️به نقش تشریعی عترتِ طاهرین (ع) با عبارتِ ( مَا اِن تَمَسَّکتُم بِهِمَا لَن تَضِلُّوا اَبدا ) اشاره شده یعنی مادامی که مردم به آنها مراجعه کنند ، از گمراهی مَصون خواهند بود . البته هدایتگری ایشان ، هم در جهتِ نشان دادنِ راه است ( ارائه طریق ) و هم در راستای رساندنِ به مقصد ( ایصال الی المطلوب ) می باشد .

✔️عصمتِ اهل بیت و عترت طاهرین (ع) را نیز از همین حدیثِ ( ثَقَلَيْن ) می توان استنباط نمود زیرا اگر کوچکترین امکانِ خطا و لغزش در وجود آنها متصور بود ، پیامبر اکرم (ص) هرگز آنان را بعنوانِ هدایتگرانِ ابدی اُمَّتِ اسلام ، معرفی نمی فرمود .

🔴برگرفته از دروس کلام تطبیقی سید رضا نوعی (حکیم )

محَمَّد كُرْد عَلی ( رئیس مجمع علمی عربی دمشق ، محقّقِ معاصر و دانشمندِ اهلِ سنت ) می گوید :

🔘منشاءِ پیدایشِ شیعه ، از عهدِ رسولِ خدا (ص) بوده و در حیاتِ ایشان ، همواره عده ی زیادی از بزرگانِ اصحاب به نامِ ( شیعه ) ، شهرت داشته اند :

 مانند : سلمان فارسی ، ابوذر غفاری ، عمّارِ یاسر ، حذیفه ، خُزَيْمَةَ بْنِ ثَابِت ، ابی ایوب انصاری ، خالدبن سعید ، قیس بن سعد و تعداد کثیری دیگر از صَحابه که اسامی آنها به تفصیل در کتاب ( الدرجات الرفیعه ، تالیف ابن معصوم ) مذکور است .

🔘یکی از معروف ترین صحابه ،که به مُوالاتِ علی (ع) شهرت دارد ، أَبِي سَعيدِ خُدْری است که همواره می گفت :

⚡️مسلمانان به انجامِ پنج واجب ، مأمور شدند ، امّا آنها به چهار واجب ، عمل کرده و متأسفانه پنجمین و مهمترین واجب را فراموش کردند ⁉️

از أبی سعید سئوال شد ، آن چهار واجبی که مردم به آن عمل کردند کدامند ❓

ایشان پاسخ داد : نماز ، زکات و حج و روزه ی ماه رمضان .

⚡️از وی پرسیدند : پس آن پنجمین واجب که مهمترین آنها بوده و مردمان آنرا ترک نموده اند ، کدام است ❓

أبِي سَعيدِ خُدْری پاسخ داد :

👈(وِلَايَةُ عَلِىِّ بْنِ أَبِيطَالِبٍ )👉

آن ولایتِ علی بن ابی طالب (ع) می باشد .

⚡️از أبی سعید پرسیدند : آیا ولایتِ علی (ع) هم ، مانند آن چهار عملِ مذکور ، واجب است ⁉️

ایشان پاسخ داد :  نَعَمْ هِيَ مَفْرُوضَةٌ مَعَهُنَّ

👈آری ، ولایت علی (ع) نیز مانند نماز ، زکات و حج و روزه ، واجب است .

📚((خُطَطِ الشَّام ، تألیف مُحمّدِ کُرد علی ، ج 6 ص 251 ))

✅ابن مَرْدَوَیْه ( عالم بزرگ اهل سنت ) نیز سخن أبِي سَعيدِ خُدْری را از قول ( أبی هارونِ عبدی ) نَقل کرده که راوی ( یعنی أبو هارون عبدی) تصریح می کند :

کنت اری رای الخوارج لا رای لی غیره، حتی جلست الی ابی سعید الخدری فسمعته یقول ...

👈یعنی : من با تعصب زیاد ، به افکارِ خوارج ( سلفی ها و ناصبی ها ) معتقد بودم  تا اینکه با شنیدن سخنِ (فوق ) از أبو سَعيدِ خُدْرِی ، از اعتقاد و افکار باطل خود پشیمان شده و از آن روز به بعد به جمع یاران ، مُوالیان و شیعیان علی (ع) پیوستم . 👉

📚((کتاب "ما نَزَلَ مِنَ القُرْآنِ فی عَلیّ " تألیفِ ابن مَرْدَوَیْه ص 72 حدیث 48))

**********
با هر طپشی که در دلِ آگاه است
یک نغمه ی لا اله الا الله است

هر جا که بلند است ندای توحید
گلبانگِ محمّداً رسولُ الله است

توحید و نبوت و امامت ، هر سه
در گفتنِ یک (علی وَلِِیُّ الله) است

***********

برگرفته از دروس کلام تطبیقی سید رضا نوعی (حکیم )

( مَردِ  نَبردِ خیبر و نَنگِ اُحد کجا )

در جنگِ خیبر ، ( روز 22 ماه رجب ) ابتدا پیامبر (ص) ، ابوبکر را به برای نبرد به خیبر فرستاد ، که او شکست خوده و بازگشت

 پیامبر (ص) روز بعد ، عُمر را برای جنگ اعزام نمود ، او نیز مفتضحانه از صحنه ی نبرد گریخت ، بنحوی که ( فاصحابه جاموا یجبنونه ) مردم او را با کلمه ی ( ترسو و بُزدل ) سرزنش می کردند

پیامبر (ص) از این وضع غضبناک شده و فرمود :

🚩(فردا پرچم را به دستِ مَردى خواهم داد که خدا و رسولش او را دوست دارند و او نیز خدا و رسولش ‍ را دوست دارد، او هجوم کننده است ، و هرگز فرار کننده نیست، از حمله بر نمى گردد تا خدا به دستِ او قلعه ی خیبر را فَتح کند.)

👈سرانجام علی (ع) با کُشتن مرحب و از جا کندنِ دربِ خیبر ، فتح و پیروزی را برای اسلام و مسلمین به ارمغان آورد . 

 📚(صَحیحِ مُسلِم ج9 ص304) (صَحيحِ البُخاري ، ص741 ، ح3009 ) و (( المستدرک علی الصحیحین ج 3 ص 39 و 40))

🔘سیوطی روایت کرده است که :

عُمَر ( خلیفه ی دوم ) ، هنگام قرائت آیه 155 آل عمران که اشاره به فراریان جنگ اُحُد دارد ، گفت :

لما کَانَ یَوْم أحد هَزَمْنَا ففررت حَتَّى صعدت الْجَبَل فَلَقَد رَأَیْتنِی أنزو کأننی أروى (أروى: ضَأْن الْجَبَل ضد الماعز)

یعنی :  در جنگ اُحُد ، آن چنان از ترس پا بفرار گذاشتم که وقتی بخود آمدم ، دیدم مانند یک بُزِ ( ) از کوه بالا می روم

📚(( الدر المنثور فی التفسیر بالمأثور، تألیف سیوطی، ج ۴، ص81 ))

سئوالی که چهارده قرن است که تاریخ از وجدان های بیدار می پرسد این است :  

💥کدام افتخار است ⁉️

👈 کندنِ دربِ خیبر  یا  به آتش کشیدنِ دربِ خانه ی زهراء (س ) 

مرد نَبردِ خیبر و ننگِ اُحُد کجا
حیدر کجا ، فراری جنگِ اُحُد کجا

برگرفته از دروس کلام تطبیقی سید رضا نوعی (حکیم )

فرارِ ابوبکر و عُمَر در جنگِ خیبر

به مناسبت سالروزِ فتحِ خیبر ، که در تاریخ 24 ماه رجب ( سال هفتم هجری) و به دستانِ ولائی امیرالمؤمنین (ع) صورت گرفت ،بر اساس منابع معتبر اهل سنت ، به بررسی اجمالی این واقعه ی مهم می پردازیم :

- رُوِیَ أنَّهُ ( ص )،بَعَثَ أبابكر أولاً فَرَجَعَ مُنهَزِمَاً وَ بَعَثَ عُمَر فَرَجَعَ كذلِك فَغَضَبَ النَّبِیَّ ( ص ) لِذلِك فَلَمّا أصبَحَ خَرَجَ إلىَ النّاس و مَعَهُ رَأیَةً فَقالَ ( ص) )) :

🚩« لَاُعطِیَنَّ الرّأیَةَ غَداً رَجُلاً یُحِبُّ اللّهَ وَ رَسُولَهُ و یُحِبُّهُ اللّهُ وَ رَسُولُهُ کَرّارٌ غَیْرُ فَرّارٍ، لا یَرْجِعُ حَتّى یَفْتَحُ اللّهُ عَلَى یَدَیْهِ»🗡🚩

ترجمه : روایت شده است كه رسول خدا (ص) ، نخست ابوبكر را (در روز 22 رجب ) به طرفِ خیبر فرستاد كه او فرار كرده و برگشت ، سپس عُمَر را ( روز بعد یعنی 23 رجب ) فرستاد ، او نیز به همان سرنوشت دچار شد

  لذا پیامبر (ص) خشمگین شده و فرمود :

🚩(فردا پرچم را به دستِ مَردى خواهم داد که خدا و رسولش او را دوست دارند و او نیز خدا و رسولش ‍ را دوست دارد، او هجوم کننده است ، و هرگز فرار کننده نیست، از حمله بر نمى گرددتا خدا به دستِ او قلعه را فَتح کند.)

 📚(صَحیحِ مُسلِم ج9 ص304) (صَحيحِ البُخاري ، ص741 ، ح3009 )

حاکم نیشابوری ، بزرگترین محدث اهل سنت در کتاب المستدرک ،روایاتِ مربوط به فرارِ خلیفه ی اول و دوم  در جنگ خیبر را نقل کرده و به صحیح بودن آنها تصریح نموده است .

📚(( المستدرک علی الصحیحین ج 3 ص 39 و 40)). (( تصویر فوق 👆 ))

-احمد بن حنبل می گوید :

«کان رسول اللَّهِ یبْعَثُهُ بِالرَّایةِ جِبْرِیلُ عن یمِینِهِ وَمِیکائِیلُ عن شِمَالِهِ لاَ ینْصَرِفُ حتی یفْتَحَ له»

پیغمبر اکرم (ص) در جنگ‌ها پرچم را به دست امیرالمؤمنین علی (ع ) می‌داد و جبرئیل ، سمتِ راستِ علی (ع) و میکائیل نیز سمتِ چپِ ایشان بود و از هیچ جنگی برنمی‌گشت ، مگر با فتح و پیروزی .

📚((مسند الإمام أحمد بن حنبل، ج 1، ص 199، ح 1719))

- عُمَربن خطّاب نیز در مورد رشادت و شجاعت علی (ع) و رهاوردِ آن برای اسلام ، گفته :

«لَوْلَا سَيْفُهُ لَمَا قَامَ عَمُودُ الْإِسْلَامِ» اگر شمشیر علی نبود پرچم اسلام برافراشته نمی‌شد.

📚((شرح نهج البلاغة ، ابن ابی الحدید معتزلی شافعی ج 12، ص 51 ))

- جلال الدین سیوطی از علمای بزرگ اهل سنت  در تفسیر آیه ۱۵۵ سوره آل عمران  روایت کرده است:

 عُمَر ( خلیفه ی دوم ) ، هنگام قرائت آیه مزبور که اشاره به فراریان جنگ اُحُد دارد ، گفت :

لما کَانَ یَوْم أحد هَزَمْنَا ففررت حَتَّى صعدت الْجَبَل فَلَقَد رَأَیْتنِی أنزو کأننی أروى (أروى: ضَأْن الْجَبَل ضد الماعز)

یعنی : من در جنگ اُحُد ، آن چنان از ترس پا بفرار گذاشتم که وقتی بخود آمدم ، دیدم مانند یک بُزِ ( ) از کوه بالا می روم 

📚(( الدر المنثور فی التفسیر بالمأثور، تألیف سیوطی، ج ۴، ص81 ))

علما و متکلمانِ اهل سنت ، مانند شیعه ، یکی از شرایطِ امامت را شجاعت می دانند ،

ولی متأسفانه در طول تاریخ ، این پرسش بی پاسخ مانده است که چگونه گروهی ، شایستگی و فضائلِ علی (ع) را نادیده گرفته و زمامِ اُمورِ خود و جامعه را به کسانی دادند که در همه ی جنگ ها ، بقولِ خودشان ، مانند بُز ( ) فرار را بر قرار ترجیح می دادند .

برگرفته از دروس کلام تطبیقی سید رضا نوعی (حکیم )

جنگِ تبوک آخرین غزوه ی رسول اکرم (ص) می باشد که در سال نهم هجری (و روز نوزدهم ماه رجب ) به وقوع پیوست ، در این غزوه پیامبر اسلام(ص) به قصد نبرد با رومیان به منطقه تبوک رهسپار شد؛ ولی سپاه اسلام پس از اقامت چند روزه در تبوک و بدون درگیری با رومیان به مدینه بازگشت.

اين غزوه را «فاضحه» نیز مى نامند زيرا نقشه های شومِ منافقین (( کودتا در مدینه و ترور پیامبر صلّ الله علیه و آله )) ، خنثی و منافقین ، مُفتضح و  رسوا گردیدند .

✅ اینک دو نکته ی مهم و عبرت انگیز ، که رهاوردِ غزوه ی تبوک می باشد و متأسفانه تاکنون مغفول مانده را به استناد منابعِ معتبرِ اهلِ سنت ، خاطر نشان می نمائیم :

حدیث منزلت ، اولین رهاوردِ غزوه ی تبوک :
 
برخی از اصحاب و به‌ویژه منافقان مدینه از حضور در سپاه سرباز زدند تا در غیابِ پیامبر(ص) در مدینه اقدام به کودتا و براندازی بساط اسلام نمایند لیکن رسول اکرم (ص) ،حضرت علی(ع) را به جانشینی خود در مدینه منصوب نمود ، منافقین که با وجود علی (ع) ، محقق نمودن نقشه ی خود را غیر ممکن دیدند ،زبان به طعنه ی ایشان گشوده و گفتند :

( کارِ علی (ع) بجائی رسیده که پیامبر (ص) او را مامور نگهداری و مراقبت از زنان و مردان سالخورده نموده )

حضرت علی (ع) از طعنه ی منافقین ، به پیامبر (ص) شکایت نمود و رسول اکرم (ص) نیز برای تسلّی خاطر او ، ضمن تأکید به ماندن ایشان در مدینه ، خطاب به آن حضرت فرمودند :

آیا برای رضایت تو همین کافی نیست که تو برای من به منزله هارون هستی برای موسی جز اینکه بعد از من پیامبری نیست .

📚(( صحیح بخاری ج 4 حدیث 3706 - صحیح مسلم ج 4 حدیث 2404)) (( تصویر فوق  ))

🔘ابن عبد البر ، يكي ديگر از استوانه‌هاي اهل سنت بعد از نقل حديث می‌نويسد :

(( و هو من أثبت الآثار وأصحها رواه عن النبي صلى الله عليه وسلم سعد بن أبي وقاص ))

حديث منزلت ، از ثابت‌ترين و صحيح‌ترين رواياتي است كه سعد بن أبي وقاص از پيامبر صلي الله عليه وآله وسلم نقل كرده است . حاکم نیشابوری نیز می گوید : (هذا حديث دخل في حد التواتر ) ،حدیثِ منزلت ، مُتواتر می باشد .

📚(( الاستيعاب - ابن عبد البر - ج 3 - ص 1097)) ،(( المستدرك - الحاكم النيشابوری ج 3 ص 125))

حدیثِ منزلت ، علاوه بر فضیلتِ امام علی(ع)، بر خلافت و عصمتِ ایشان نیز دلالت دارد، زیرا پیامبر(ص) در این حدیث ، به جز نبوت، همه ی فضائل و ویژگی‌ها و مناصِبِ  هارون (ع) را برای حضرتِ علی (ع) اثبات فرموده است .


 ترورِ  نافرجامِ  پیامبر (ص) :

بسیاری از مفسرین اهل‌سنت ، در تفسیر «وَهَمُّوا بِما لَمْ یَنالُوا» ( آیه 74 سوره توبه ) ،گفته‌اند : مُراد کسانی هستند که قصد داشتند در بازگشت از جنگِ تبوک ، رسولِ خدا (ص) را ترور نمایند ،

بیهقی در دلائل النبوه و سیوطی در تفسیر الدر المنثور در این باره نوشته اند :

عن عروة قال رجع رسول الله صلی الله علیه وسلم قافلا من تبوک الی المدینة حتی اذا کان ببعض الطریق مکر برسول الله صلی الله علیه وسلم ناس من اصحابه فتآمروا ان یطرحوه من عقبة فی الطریق ...

هنگامی که رسول اللَّه (ص ) با مسلمین از تبوک مراجعت می‌کرد، گروهی از اصحاب تصمیم گرفتند که در یکی از گردنه‌های بین راه با پرتاب نمودنِ سنگ و رَم دادنِ ناقه ، موجبِ سقوط ایشان به داخل درّه شوند که پیامبر(ص) از طریق وحی ، متوجه شده و به وسیله ی حذیفه و عمّار ، نقشه ی شوم منافقین را خنثی نمود .

📚((  دلائل النبوة ج۵، ص۲۵۶ و تفسیر الدر المنثور، ج۴، ص 243 و کتاب المحلى بالآثار ، ابن حزم  ج 11 ص 224 ))

به راستی این سیزده نفر از صحابه که به تصریحِ منابع معتبرِ اهل سنت ، تصمیم به ترور پیامبر (ص ) داشتند ، چه کسانی بودند ؟ و آیا با وجود چنین افرادی در بین صحابه ، باز هم می توان از عدالت همه ی اصحاب ، سخن گفت

  ***** ***** 

برگرفته از دروس کلام تطبیقی سید رضا نوعی (حکیم )