پیام شیعه | Shia

سلام علیکم

سئوال توسط یکی از اعضای کانال حکیم ، برادر عزیز (عبدالله ):

با اینکه فردوسی فردی نامسلمان و دارای افکاری ضد عرب و نژادپرست و زن ستیز است ، اما با کمال تعجب شما که فردی مومن هستید از او با احترام و تجلیل یاد می کنید ؟!

پاسخ :

یکی از بزرگان در بالای منبر خطاب به مردم می گوید :

آنچه را که من در طول سی سال از بالای این پاره چوب ( منبر) از تفسیر و غیره برای شما گفتم ، حکیم ابوالقاسم فردوسی در یک بیت جمع نموده و آن بیت این است :

     ز روزِ گُذر کردن اندیشه کن

     پرستیدن دادگر پیشه کن 

تبصره : در مصرعِ اول اشاره به معاد دارد و در مصرع دوم به توحید تصریح نموده است .

فردوسی در شاهنامه ، بارها اعتقاد خود به پیامبر (ص) و ارادت به اهل بیت (ع) و خصوصا ، امیرالمومنین (ع) را به شیواترین بیان ، ابراز داشته ، مانند :

     علی را چنین گفت و دیگر همین

                        کزیشان قوی شد به هر گونه دین

    یکی پهن کِشتی بسان عروس

                             بیاراسته همچو چشم خروس

    محمد بدو اندرون با علی

                                 همان اهل بیت نبی و ولی

    اگر چشم داری به دیگر سرای

                                به نزد نبی و علی گیر جای

    گرت زین بد آید گناه منست

                   چنین است و این دین و راه منست

    برین زادم و هم برین بگذرم

                             چنان دان که خاکِ پِیِ حیدرم

    درست این سخن قول پیغمبرست

                         که من شهر علمم علیم در است

همانطورکه ملاحظه می فرمائید ، فردوسی هم به توحید و معاد و هم به نبوت پیامبر (ص) معتقد بوده و به اهل بیت (ع) و بالاخص علی (ع) ، ارادت خاصی دارد که در اشعار فوق به آن می بالد

             ( براین زادم و هم براین بگذرم – چنان دان که خاکِ پِیِ حیدرم )

فردوسی در اشعار فوق به حدیث متفقٌ علیه ( سفینه ) اشاره دارد ، آنجا که سروده :

یکی پهن کِشتی بسانِ عروس ، محمد بدو اندرون با علی ، همان اهل بیتِ نبی و ولی (وصی) ، اگر چشم داری بدیگر سرای ، بنزد نبی و علی گیر جای ، چنین است و این دین و راه من است...

ابیات فوق ، دقیقاً ترجمانِ حدیث سفینه ( کشتی ) است که مورد اتفاق شیعه و اهل سنت و به شرح ذیل می باشد :

قال رسول الله (ص) :

          إِنَّمَا مَثَلُ أَهْلِ بَیتِی فِیکُمْ کَمَثَلِ سَفِینَةِ نُوحٍ، مَنْ دَخَلَهَا نَجَی، وَ مَنْ تَخَلَّفَ عَنْهَا غَرِقَ

ترجمه : ( مَثَلِ اهلِ بیتِ من در میان شما ، کِشتی نوح است ، هر کس به این کِشتی داخل شود نجات می‌یابد، و هر کس جا بماند ، دچار غرق و هلاکت می‌شود . )

حالا شما فردوسی را با مولانا مقایسه کنید که در مثنوی اش بطور گستاخانه ، حدیثِ سفینه (کشتی) را که از پیامبر (ص) و در شأنِ اهل بیت (ع) روایت شده و مورد اتفاق شیعه و اهل سنت است ، تحریف نموده و بجای کلمه ی ( اهلِ بیتی ) ، ( اصحابی ) را جایگزین نموده است⁉️ 😳

      بهرِ این فرمود پیغمبر : که من               
                           همچو کشتی ام به طوفانِ زَمَن

      ما و  ( اصحابیم ) چون کشتیِ نوح         
                          هر که دست اَندَر  زَنَد ، یابد فُتوح

📚(( مثنوی معنوی ، دفتر چهارم  ص 544))

در شگفتم که شما چگونه به خود اجازه می دهید که چنین شخصیتی را ( نامسلمان ) خطاب کرده و دلیلش را این ذکر می کنید که فردوسی با اعراب ، مخالف بوده ؟!

دوست عزیز ، فردوسی هرگز افکاری ناسیونالیستی و یا نژاد پرستانه ندارد . و هیچگونه ضدیتی با اعراب از نظر نژاد در شاهنامه مشهود نیست . فردوسی رفتار اقوام و ملل ( ایرانیان و تورانیان و اعراب و غیره ) را مورد تحلیل انتقادی قرار می دهد نه نژادِ آنان را .

اگر او نژاد عرب را مطلقاً منفور می دانست ، هرگز به بزرگترین شخص عالم وجود که پیامبر اکرم (ص) می باشد و نیز امیرالمومنین (ع) و اهل بیت (ع) آنگونه عشق نمی ورزید ، به قول آن شاعر :

    چون مبندم به عرب دل ، که محمد (ص) عربی است .

جالب اینکه کُنیه ی فردوسی نیز برگرفته از کُنیه ی رسول اکرم (ص) یعنی ابوالقاسم می باشد .

این موضع گیری غیر منصفانه از شما که مدعی ارادت به اهل بیت (ع) هستید ، بعید و غیر قابل قبول است .

بسیاری از انتقادها به بزرگان و از جمله فردوسی ، ناشی از عدم بضاعت علمی و بی اطلاعی به آثار و افکار او ، می باشد .

بعنوان نمونه ، عده ای این بیت فردوسی را دلیل بر زن ستیزی ایشان می دانند که فرموده :

     زن و اژدها ، هر دو در خاک به

                        زمین پاک از این هر دو ناپاک به

در صورتیکه فردوسی بیتِ مزبور را نه از زبانِ خود ، بلکه از زبان شخصیت مطرح در داستان کی کاووس و سودابه ، می سراید . سودابه زنی است که در این داستان چنان از کی کاووس دلبری کرده و او را منحرف می کند که او را به قتل فرزندش سیاوش تحریک و وادار می کند .

فردوسی زنان متقی و پارسا را می ستاید و دستور می دهد که از مواصلتِ با غیرِ آنان پرهیز شود :

      به گیتی به‌ جز پارسا زن مجوی

      زنِ بدکُنِش خواری آرد به روی

همچنین در سایر اشعارش زنانِ خردمند ، پارسا و عفیف مانند : فرانک ، تهمینه و رودابه را به بهترین نحو مورد ستایش قرار داده است ، اما بداندیشان گویا این موارد را نادیده انگاشته اند .

توصیه می کنم در مورد اتهام ( نامسلمانی ) که به حکیم الهی ابوالقاسم فردوسی نسبت داده اید ، به درگاه خداوند متعال ، طلب عفو و مغفرت نمائید .

والسلام

و من الله التوفیق

سید رضا نوعی  ( حکیم )