پیام شیعه | Shia

**********

مگذار که دور از رُخت ای یار بمیرم
یک ره بگذر بر من و بگذار بمیرم

مردن به قفس ، بهتر از آن است که در باغ
از طعنه ی مرغانِ گرفتار بمیرم

هر مشکلی آسان شود از مستی و ترسم
خالی شودم ساغر و هشیار بمیرم

گفتی : به تو گر بگذرم ، از شوق بمیری
قربانِ سرت ، بگذر و بگذار بمیرم

**********

**********

افتاده به شهریم که ویرانه ندارد
ای وای از این شهر که دیوانه ندارد

در حسرتِ یک نعره ی مستانه بمردیم
ویران شود این شهر که میخانه ندارد

دیوانه ترین مردم شهرم ، تو کجایی
تا فاش بگویم چو تو افسانه ندارد

من بودم و دل ، کو سرِ افسانه ی ما داشت
فریاد که او هم سرِ افسانه ندارد

گیسوی بلندت همه شب ماه نهان کرد
آن مو که تو را هست مگر شانه ندارد ؟

ما دلشدگان ، جمله اسیرانِ شمائیم
دیوانه دریغ از تن و کاشانه ندارد

چون باز کنی پرده ز رخسار ، بگویی :
گر روز شود شمع تو پروانه ندارد

**********

**********

ز اسماعیلِ جان تا نگذری مانند ابراهیم

به کعبه رفتنت تنها نماید شاد شیطان را

کسی کو روزِ قربان ، غیرِ خود را می کند قربان

نفهمیده است هرگز معنی و مفهوم قربان را

**********

**********

در فضلِ علی بس بُوَد این نکته که باید

اثبات کند شیعه ، که این مَرد ، خدا نیست ! ؟

**********

**********

چه می شد اگر هيچ كاری نمی شد ؟
نگاهی ، اسيرِ  نگاری نمی شد

چه می شد كه دل را نمی آفريدند ؟
و يا عشق ، در قلب جاری نمی شد

چه می شد كه صياد و دامی نمی بود ؟
قفس ، جايگاهِ  قناری نمی شد

چه می شد كه ميخانه ها باز می شد ؟
 عَسَس ، دشمنِ مِيگُساری نمی شد

چه می شد كمی فكر می كرد آدم ؟
و اسبابِ اين شرمساری نمی شد

سَرِ سنگِ نادان اگر می شكستند
 هَوَس ، مايه یِ  بَد بياری نمی شد

دروغ است اینها ، به جانِ تو سوگند
اگر دل نمی خواست ، كاری نمی شد

**********